ბატონო შალვა, თქვენ ხშირად ამბობთ და საარჩევნო კამპანიის სლოგანადაც იყენებთ მოწოდებას ამომრჩევლებისადმი, რომ “მოვიდა დრო მოსახლეობა თქვენ გენდოთ”, თუმცა რატომ უნდა გააკეთოს ეს ამომრჩეველმა, როდესაც ორჯერ – 2002 წელს თბილისის საკრებულოში და 2008 წელს პარლამენტში – თქვენ მიიღეთ ამომრჩეველთა მანდატები, თუმცა პირველ შემთხვევაში, ოპონენტ მიხეილ სააკაშვილს მიეცით შესაძლებლობა, რომ საკრებულოს თავმჯდომარე გამხდარიყო, ხოლო 2008 წელს ბოიკოტი გამოუცხადეთ საპარლამენტო საქმიანობას.
რაც შეეხება იმას, რომ მოსახლეობა უკვე უნდა მენდოს, ეს არ არის მარტო ჩემი, ან თქვენი აზრი, ეს არის მასობრივი აზრი. მე უკვე მთელი საქართველო მოვიარე. საკრებულოს თაობაზე ის ხმები, რომ თითქოს მე სააკაშვილს თავმჯდომარეობა დავუთმე, არის სისულელე და იდიოტიზმი, რადგან მე მაშინ საკრებულოში არ მყავდა უმრავლესობა და არავინ ამირჩევდა თავმჯდომარედ, შესაბამისად, რომც მდომოდა თავმჯდომარეობა, არავინ ამირჩევდა.
2002 წლის თვითმმართველობის არჩევნებზე თქვენ ხმების 26 პროცენტი მიიღეთ, ბატონო შალვა, მაშინ, როცა საარჩევნო ბლოკმა, რომელსაც სააკაშვილი წარმოადგენდა, ნაკლები, 24% მიიღო…
კი, ბატონო, მაგრამ მაშინ სააკაშვილს მხარს უჭერდა ჟვანიას ჯგუფი, რომელიც ასევე გავიდა თბილისის საკრებულოში, სააკაშვილს მხარს უჭერდა მრეწველების ჯგუფი, სააკაშვილს მხარს უჭერდა ასლან აბაშიძის 3–კაციანი ჯგუფი, ტაბიძე, იოსელიანი და კიდევ ერთი ულვაშებიანი კაცი რომ იყო, პარტიიდან პარტიაში რომ დარბის და ამ გზით სააკაშვილმა შეკრიბა უმრავლესეობა. მე რა უნდა მექნა? ახლა მითხარით, დავუთმე მე სააკაშვილს თავმჯდომარეობა?
საზოგადოების ნაწილში ასეთი აზრი არის.
ეს აზრი არ არის. ეს არის სააკაშვილის სპეცსამსახურების მიერ შეგნებულად გავრცელებული პიარი, რომ, აი, ესეც [ნათელაშვილი] ჩვენნაირია, ესეც იყო ჩვენთან რაღაც პერიოდი, “შე ჩემნაიროს” პიარია ეს, რომელიც, სამწუხაროდ, გარკვეულწილად აწუხებს ხალხს, როგორც კითხვა.
რაც შეეხება 2008 წელს?
2008 წელს, იმ ფონზე, როდესაც პარლამენტში შესვლაზე უარი თქვა დავით გამყრელიძემ, ლევან გაჩეჩილაძემ, დავით საგანელიძემ, ზვიად ძიძიგურმა, გუბაზ სანიკიძემ და ეკა ბესელიამ, მე ვერ გამოვიდოდი პოლიტიკური ბოზი. ქვეყანაც რომ დაქცეულიყო, მაინც არ შევიდოდი იმიტომ, რომ მერე გამომაცხადებდნენ სააკაშვილთან შეკრულად (მაინც კი გამომაცხადეს, მაგრამ არგუმენტი არ აქვთ) და სპეცსამსახურების პარტიად და ამას არ ვიზამდი. იმ ჩემი ექვსი კაცით პარლამენტის შიგნით ვიქნებოდი თუ გარეთ, ამას მნიშვნელობა არ ჰქონდა.
რატომ არ ჰქონდა, რატომ ფიქრობთ, რომ საპარლამენტო ოპონირება უაზრო იყო?
როცა ისინი არ შევიდნენ პროტეტისტის ნიშნად, მე როგორ მოვქცეულიყავი, მითხარით, გამოვიდოდი თუ არა მოღალატე?
თქვენ ხომ საუბრობთ ხოლმე იმის შესახებ, რომ ლეიბორიტულ პარტიას თავისი ხაზი აქვს…
არსებობს საკითხები, სადაც უკვე შენ თავს არ ეკუთვნი, ხალხის მოთხოვნა იყო მაშინ, რომ არ შეხვიდეთ პარლამენტში და ჩავუშალოთ გაყალბებული არჩევნებიო. კაი დედის შვილი იყავი და წასულიყავი ამის წინააღმდეგ. მე ნამდვილად არ მქონდა იმ ბრალდებების თავი, რაც წამოვიდოდა.
დღეს რატომ უნდა გენდოთ ამომრჩეველი?
დღეს იმიტომ უნდა მენდოთ, რომ მე ჩემს პრინციპზე ვდგავარ, არ ვიყიდები, არ ვიხრები, არ ვღალატობ ხალხს, თავს ვწირავ, ყველაფერი გავაკეთე, რაც შემეძლო და რაც არ შემეძლო, ისიც გავაკეთე. სხვას ვის უნდა ენდოს ხალხი, ახლა მითხარით? მარგველაშვილს, ბაქრაძეს, ბურჯანაძეს, თუ ვის? მითხარით, ჩემზე უკეთესი ვინ არის?
ეს ამომრჩევლის გადასაწყვეტია…
დიახ და მეც ამომრჩევლის გასაგონად ვამბობ, თორემ თქვენ შეიძლება არ იყოთ ჩემი მომხრე და გეტყობათ კიდევაც კითხვებზე.
ბატონო შალვა, თქვენს საარჩევნო დაპირებებში სოციალურ თემატიკას, სოციალური სამართლიანობის იდეას, კვლავ მნიშვნელოვანი ადგილი უჭირავს, თუმცა როგორ აპირებთ, რომ მოსახლეობას შეუსრულოთ ეს დაპირებები გაპრეზიდენტების შემთხვევაში?
თუ რუსეთთან უვიზო რეჟიმი არ იქნა აღდგენილი და არ გავიტანეთ ჩვენი პროდუქცია რუსეთის ბაზარზე, ასევე იქიდან არ შემოვიტანეთ კაპიტალი, არ დაიჯეროთ, რომ სამუშაო ადგილები იქნება და პენსიები გაიზრდება, ეს არის ზღაპარი.
მე ცოტა სხვა კუთხით მინდა ამ კითხვის დასმა, პრეზიდენტის უფლებამოსილების ჭრილში. იცვლება კონსტიტუციური რეალობა და პრეზიდენტის უფლებამოსილება იკვეცება…
თქვენ მე ამირჩიეთ და გაჩვენებთ ვისი უფლებამოსილება იკვეცება და იცვლება. ამას უცებ, რამდენიმე დღეში გაჩვენებთ.
კონსტიტუციას შეცვლით ისევ?
ამ პარლამენტს დავითხოვ.
როგორ?
ძალიან შესანიშნავად. მთელ საქართველოს დავუძახებ ქუჩაში.
ამის გაკეთება ახლაც ხომ შეგიძლიათ, რა საჭიროა პრეზიდენტის თანამდებობა ამისთვის?
არა. ახლა გარკვეულ ნაწილს შეეშინდება იმიტომ, რომ დაცვა ნაკლებია და როცა პრეზიდენტი ვიქნები, იქ ხელს ვერავინ ვერავის დაადებს. მე მოვუწოდებ პარლამენტს, რომ გამოაცხადოს თვითდაშლა და თუ ამას არ გააკეთებენ, საქართველოს დავუძახებ ქუჩაში და აბა, კეთილი ინებონ და ისევ იყვნენ დეპუტატები.
ანუ პოლიტიკური კრიზისის შექმნას აპირებთ ქვეყანაში?
აბა, კრიზისების გარეშე ბავშვი არ იბადება. თუ არ ასტკივდა დედას მუცელი, ბავშვი არ გაჩნდება.
როგორ ფიქრობთ, ეს მიმზიდველი პერსპექტივაა ამომრჩევლისთვის, როდესაც პრეზიდენტობის კანდიდატი ქვეყანაში პოლიტიკურ კრიზისს ჰპირდება?
აბა, ნაყოფია და ბეჟუაშვილი დავტოვო პარლამენტში?! თქვენ გგონიათ, ეგენი ხმას მომცემენ პარლამენტში იმაზე, რომ ცხოვრება გაიოლდეს, ტარიფები შემცირდეს და გადასახადები შემცირდეს?! გამორიცხულია, ამიტომ მაგათთან მუშაობა მე მიმაჩნია შეუძლებლად. მაშინ ჯობია, რომ არ ამირჩიონ, თუ ამ პარლამენტის დატოვება უნდა ვინმეს.
ბატონო შალვა, ეს პარლამენტი აირჩია ხალხმა.
თქვენ გგონიათ, რომ იმ არჩევნებში “ნაცებმა” მართლა 40% აიღეს? ეს პარლამენტი არჩეულია “ნაცების” გაყალბების და ბიძინა ივანიშვილის საქველმოქმედო იმიჯის შედეგად. ხალხს ეგონა, რომ ეს, როგორც ხელისუფალი, ისევ გააგრძელებდა ქველმოქმედებას და ამ დროს ბიუჯეტს მიადგა ეგეც. შესაბამისად, ფიზიკური გაყალებება და სულიერი გაყალბება, ერთი და იგივეა. ნაწილი სულიერად გაყალბდა, ნაწილი პირდაპირი გაგებით გაყალბდა, ამიტომ დასათხოვია ეს პარლამენტი.
პარლამენტის დათხოვას ბუნებრივად მოყვება შემდეგ ნაბიჯები, მთავრობის დათხოვასაც აპირებთ?
რა თქმა უნდა. ახალი საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ შეიქმნება ეროვნული ერთიანობის მრავალპარტიული პროფესიონალთა მთავრობა. მე ყველაფერს გავაკეთებ იმისთვის, რომ პარტიებთან ერთად შევქმნა ბლოკი [ვადამდელი] საპარლამენტო არჩევნების წინ, ამ ბლოკმა გაიმარჯვოს, მერე მან შექმნას მთავრობა და ჩემი პროგრამა პრაქტიკულად განხორციელდეს.
რომელ პარტიებთან აპირებთ თანამშრომლობას?
ყველა პარტიასთან შეიძლება თანამშრომლობა, თუმცა მინუს “ნაცები”.
კოალიცია “ქართული ოცნების” პარტიებთანაც?
ვნახოთ, ჯერ მთლად ჩამოყალიბებული არ ვარ, ეგენი ჩემთვის იგივე “ნაცებია”, მაგრამ შეიძლება ამოირჩნენ იქიდანაც.
ბატონო შალვა, ამ გეგმების განხორციელბის პროცესში კონსტიტუციური ნორმებიდან გასვლას ხომ არ აპირებთ?
რატომ? – სამშვიდობო აქციები კონსტიტუციური მეთოდია.
თუ მოსახლეობამ პრეზიდენტად აგირჩიათ, მაგრამ თქვენი ეს გეგმა არ მოიწონა, ვგულისხმობ პოლიტიკურ კრიზისს, აქციებს და ასე შემდეგ. ამ შემთხვევაში რას მოიმოქედებთ, გეგმა “ბ” თუ გაქვთ მოქმედების?
საპარლამენტო არჩევნები ხომ მოვა 1–2 წელიწადში?! აგერ, ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნები მოვა და იქ მივაყენებ დარტყმას, იქიდან გავუშვებთ ამათ. ასე რომ, ეგ ძალიან ისეთი საკითხია, რომელიც მომენტალურად შეიძლება გადაწყდეს, ერთ წუთში.
ახლა, რასაც თქვენ ამბობთ, ამ გეგმის შესახებ ამომრჩევლებთანაც საუბრობთ ხოლმე? მათი მხარდაჭერა გაქვთ?
კი, კი, რა თქმა უნდა, და ტაშით ხვდებიან ხოლმე. ამ პარლამენტის გაგონებაც არ უნდათ.
მე ვაპირებდი დამესვა შეკითხვა, როგორ წარმოგიდგენიათ კოჰაბიტაცია და თანამშრომლობა არსებულ ხელისუფლებასთან თქვენი მწვავე განცხადების ფონზე–მეთქი, მაგრამ ეს კითხვა, ალბათ, გამოირიცხა თქვენი განცხადებებიდან გამომდინარე…
მე არ ვაპირებ ტყეში ყაჩაღად და პარტიზანად გავარდნას ახალი ხელისუფლების წინააღმდეგ. იქნება ისეთი თანამშრომლობა, რაც ხალხის ინტერესებშია, ეგენი თუ მიიღებენ დენის ტარიფის შემცირების კანონს, მე ხელს მოვაწერ, თუ მიიღებენ საბანკო პროცენტის შემცირების ნორმატიულ აქტებს – ხელს მოვაწერ, თუ მიიღებენ ანაბრების გაცემის კანონს, ხელს მოვაწერ, მაგრამ თუ მიიღებენ მოსახლეობის დაბეგვრის კანონებს, იმას გავაკრავ შუბლზე.
ეს თანამშრომლობა იქნება მანამ, სანამ თქვენ ამ მთავრობას დაითხოვთ?
რა თქმა უნდა, აბა, ახლა ამის გამო სამოქალაქო ომს ხომ არ მოვაწყობ?!
როდესაც შალვა ნათელაშვილის პოლიტიკური თანმიმდევრულობის ხარისხზე არის ხოლმე ლაპარაკი, ხშირად იხსენებენ იმ ფაქტს, რომ სწორედ ლეიბორისტები იყვნენ პირველები, რომელთაც იმ დროისთვის ბიზნესმენ ბიძინა ივანიშვილს პოლიტიკური თანამდებობა, პრემიერის პოსტი შესთავაზეს 2008 წლის არჩევნებში გამარჯვების შემთხვევაში. დღეს მას ოლიგარქს და ასე შემდეგ უწოდებთ. 2008 წელს არ იყო ოლიგარქი?
2008 წელსაც იყო ოლიგარქი და ყაჩაღი, მაგრამ 2008 წელს წყდებოდა საკითხი – სააკაშვილი თუ საქართველო. ერთადერთი ივანიშვილი აფინანსებდა და მხარს უჭერდა სააკაშვილს, დანარჩენები, ბიზნესიც, პატარკაციშვილიც და პარტიებიც ვიყავით აქეთ. მე ეგ წინადადება მის აქეთ მხარეს გადმოსაქაჩად გავახმოვანე. ის, რომ ჩვენს მხარეს გადმოსულიყო, სააკაშვილი უკვე ვეღარ იმარჯვებდა და ცხინვალი და აფხაზეთი დაკარგვას გადაურჩებოდა. მან დაკარგა ისტორიული მომენტი და, შესაბამისად, კიდევ უფრო დაიმძიმა საკუთარი ბედი. მე მხოლოდ მისი გადმობირება მსურდა, აბა, ის მინდოდა, სააკაშვილი გაეპრეზიდენტებინა? მაგრამ ვერ გადმოვიბირე. იმ დღეს საჩხერეში ვიყავი და გავახსენე საჩხერელებს, ხომ გახსოვთ 2008 წლის არჩევნებზე ივანიშვილის დაცვა 5–ნომრიანი სტიკერებით რომ დარბოდა–მეთქი?!
ცოტა ხნის წინ გამოქვეყნდა NDI-ის კვლევები, სადაც გიორგი მარგველაშვილი ლიდერობს.
სისულელეა. როგორც ბებიაჩემ კატიუშას აქვს პოლიტიკური რეიტინგი, ახლა ისე აქვს ზუსტად მარგველაშვილსაც. არ დაიჯეროთ. ეგ არის სისულელე. რეიტინგებში პირველ ადგილზე მე ვარ, დანარჩენები… მარგველაშვილს საერთოდ არ აქვს რეიტინგი, აი, ივანიშვილს რაც შერჩა რეიტინგი, ის შეიძლება გადანაწილდეს მასზე.
რომელ კვლევაზე დაყრდნობით ამბობთ, რომ თქვენ ხართ პირველ ადგილზე?
ეს არის ხალხის თვალები, რომელსაც ვხედავ ყოველდღე და დღეში 20 სოფლის შემოვლას ვასწრებ მთელი საქართველოს მასშტაბით. ხალხის თვალებია რეიტინგი და არა ის, რასაც წერს ნავარო.
ბატონო შალვა, საგარეო პოლიტიკის საკითხებზეც ვისაუბროთ, მაინტერესებს თქვენი ხედვა რუსეთთან ურთიერთობების ნორმალიზების კუთხით, ბოლო დღეების განმავლობაში იმყოფებოდით დიცში, სადაც…
არა მარტო დიცში, დვანში, კონფლიქტის ზოლზე დავრბივარ, ვერაფრით ვერ ჩამოვიტყუე ჩვენი ვერც ერთი ხელისუფალი, ვერც პრემიერი, ვერც პრეზიდენტი, ვერც მინისტრები. გადავდივარ [გამყოფ ზოლს] იქით, სადაც დგანან ეს რუსი მესაზღვრეები და ვაჩვენებ, რომ შეიძლება იქითაც გადასვლა და არავინ იკბინება და არ ისვრიან, მაგრამ ვერ გავაგებინე და რა ვქნა ახლა?! ასეთი უპატრონო ქვეყანა ვართ და ჩვენ თავს თვითონ უნდა მივხედოთ. როცა უკვე გაავლეს ის [მავთულხლართი] და დაამთავრეს, მერე აწყობენ ვიღაცები აქციებს და არ არის ეს უპასუხისმგებლობა?!
გაპრეზიდენტების შემთხვევაში, დიცსა და დვანში ისევ ივლით?
რა თქმა უნდა, ვივლი, მაშინ ვივლი თუ ვივლი, ახლა ოპოზიცია ვარ და შეიძლება ვიღაცა ხმაურით გავაჩერო, თორემ, მაშინ ვივლი თუ ვივლი. სად გაგონილა, კაბინეტში რომ სხედან პრეზიდენტი და პრემიერი?! ქვეყანა ხელიდან გვეცლება, ახლა ძილის, იოგას და სუშის ჭამის დროა?! რა თქმა უნდა, ვირბენ, არც დაცვა მეყოლება, არც საშვები არ იქნება არც ერთ თანამდებობის პირთან ქვეყანაში, უნდა დამთავრდეს ეს ძალით გაბატონებული პარპაში.
გაპრეზიდენტების შემთხვევაში, როგორ აპირებთ რუსეთთან ურთიერთობის ნორმალიზებას ამ პრობლემების, ტერიტორიული მთლიანობის საკითხის, მავთულხლართების გათვალისწინებით?
პირველ ვიზიტს გავაკეთებ მოსკოვში, შევხვდები რუსეთის ხელმძღვანელობას, განვიხილავთ ორივე მხრიდან რა შეცდომებიც იყო დაშვებული, შეცდომები აღარ განმეორდება და დარწმუნებული ვარ, რომ ისინიც მომცემენ პირობას, რომ მათი მხრიდან დაშვებული შეცდომებიც აღარ განმეორდება. მერე უკვე შეიძლება დავიწყოთ სუფთა ქაღალდიდან ურთიერთობების აწყობა წარსული მდიდარი ტრადიციების გათვალისწინებით და ეს შესაძლებელია. როგორც გაება ის მავთულხართები დიცსა და დვანში, ასევე რამდენიმე დღეში და უფრო ჩქარაც შეიძლება მისი აღება.
მთავრობაც ამბობს, რომ ცდილობს რუსეთთან ურთიერთობის ნორმალიზებას და კარასინი–აბაშიძის შეხვედრების დანიშვნის მიზეზიც სწორედ ეს იყო.
კარასინ–აბაშიძის შეხვედრები მაგონებს უნაყოფო სქესობრივ აქტს, რომელსაც არ მოჰყვება ბავშვი იმიტომ, რომ დროის გაყვანის მიზნით კეთდება ეს ყველაფერი და ხალხს ატყუებენ. კარასინს არავინ არაფერს ეკითხება იმ რუსეთშიც, რომ იცოდეთ.
თქვენ ამბობთ, რომ პირველივე ვიზიტი გექნებათ მოსკოვში, საქართველოს პრეზიდენტის ვიზიტი რუსეთში საქართველოს სახელმწიფოებრივ ინტერესებს არ დააზიანებს?
საქართველოს სახელმწიფო ინტერესებს ურტყამს რუსეთთან ცხელი და ცივი ომის დონეზე მისული ურთიერთობა. საქართველოს ინტერესებშია რუსეთთან ურთიერთობის ნორმალიზაცია, უვიზო რეჟიმი საზღვარზე, ჩვენი პროდუქციის გატანა რუსულ ბაზარზე და მერე უკვე ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენაზე სერიოზული მუშაობის დაწყება რუს კოლეგებთან. აი, ეს არის საქართველოს ინტერესებში.
ბატონო შალვა, რატომ ფიქრობთ, რომ დღევანდელი მოცემულობით რუსეთს საქართველოს მიმართ კეთილმეზობლური დამოკიდებულება აქვს და მზად არის მაგ ყველაფრისთვის?
დღეს მე ველაპარაკე რუსეთის ალპინისტთა ფედერაციის პრეზიდენტს. მომმართეს ჩვენმა ალპინისტებმა, რომ ერთობლივი ლაშქრობა უნდათ კავკასიონზე. გადავრეკე [რუსეთში], ვუთხარი, რომ არის ასეთი წინადადება, მე თქვენი სპეციფიკა არ ვიცი, მაგრამ ჩვენ და რუსები უნდა ავიდეთ მეგობრობის მწვერვალზე და ღობით არ უნდა ვიყოფოდეთ. ძალიან დელიკატურად მომისმინა იმ კაცმა და კი, ყველაფერს გავაკეთებ, დამეკონტაქტონ ალპინისტებიო. ახლა მივეცი მისი ტელეფონი და მზად არის ის, რომ ითანამშრომლოს. ასეა ყველა რუსი და ყველა სტრუქტურა. არ უნდა აგინო დედა, რასაც ესენი აკეთებდნენ. სხვათა შორის, ეს შევარდნაძისგან დაიწყო და მერე გააგრძელა მიშამ განსაკუთრებით და ამან საერთოდ დააგვირგვინა. მიშას დროს არ დაუწყიათ შემოღობვა რუსებს, კიდევ რაღაცას ელოდებოდნენ, ეტყობა, ივანიშვილმა ისეთ რაღაცში გადააგდო კრემლი, რომ ამითღა გამოხატეს გაბრაზება. რაში გადააგდო ასეთში, თვითონ გაგცეთ პასუხი.
თქვენ ამბობთ, რომ რუსეთ–საქართველოს შორის არსებული პრობლემა, რომელიც ტერიტორიებს ეხება, პიროვნულ საკითხებამდე დადის?
არ არის დასამალი, რომ საქართველოს ლიდერს და რუსეთის ლიდერს პიროვნულად სძულთ ერთმანეთი. ეს ცხადია და ისედაც ამ ორი ქვეყნის დაძაბულ ურთიერთობას, რომ პიროვნული სიძულვილიც ემატება ლიდერების, კიდევ კარგად ვართ გადარჩენილები.
პიროვნული ფაქტორი როცა გამოირიცხება, თქვენ ფიქრობთ, რომ რუსეთი…
რა თქმა უნდა, პიროვნული ფაქტორის გაუმჯობესებიდან იწყება დიდი პოლიტიკა. ურთიერთობა წყვეტს დიდი პოლიტიკური მიღწევების ან არმიღწევების საკითხს.
თუმცა კრემლთან გარკვეული სახის პრობლემები მარტო საქართველოს არ აქვს, თუნდაც იგივე პოსტსაბჭოთა სივრცეში…
ყველაზე ცუდი პრობლემები ჩვენ გვაქვს, რადგან იგივე დნესტრისპირეთი არ უღიარებია რუსეთს დამოუკიდებელ სახელმწიფოდ, მიუხედავად ყველაფრისა.
უკრაინისთანაც ჰქონდა გარკვეული პრობლემები, ანუ ეს მაგალითები როცა გვაქვს კრემლის დამოკიდებულების თვალსაზრისით, აქ როგორ შეიძლება მხოლოდ პიროვნულ პრობლემაზე ვისაუბროთ?
სოხუმში და ცხინვალში სხედან არა მარტო რუსეთის, არამედ ვენესუელის და ნიკარაგუის ელჩებიც. ეს არის დიდი ტრაგედია და ეს უნდა დავამთავროთ.
დიახ, მე სწორედ ამას გეკითხებით, როგორ უნდა დამთავრდეს–მეთქი, გაქვთ კონკრეტული გეგმა?
მე ძალიან რეალური გეგმა მაქვს. ეს გეგმა რომ გითხრათ, არ იქნება დიპლომატიურად სწორი. მე ჩავალ და დაველაპარაკები. მე და ქართველმა ხალხმა ვიცით რუსეთთან ლაპარაკი რამენაირად.
რუსეთმა რომ დააყენოს საქართველოს ევრაზიულ კავშირში გაწევრიანების საკითხი, როგორი იქნება თქვენი პოზიცია?
არა. ევრაზიულ კავშირში ჩვენ არ ვართ მომხრე. ორმხრივი ურთიერთობა შეიძლება ევრაზიულ კავშირთანაც აღმოჩნდეს, ასე, ახლა რუსეთი და ბელორუსიც არიან იმ ევრაზიულ კავშირში, მაგრამ ჭამენ ერთმანეთს. აგერ, ლუკაშენკომ ვიღაც მაგათი ბიზნესმენი დაიჭირა და ცივი ომია ატეხილი. ევრაზიული კავშირი არ იძლევა იმ პრობლემების გადაწყვეტის გზას, რაც ჩვენ შორის არის, ორმხრივი ურთიერთობა კი უნდა აღდგეს ძალიან მაღალ დონეზე.
რაც შეეხება ნატოს და დასავლეთს, მათთან ურთიერთობის თვალსაზრისით ხომ არ გადაგიხედიათ საკუთარი პოზიციებისთვის?
არა.
თქვენ ნატოში გაწევრიანების წინააღმდეგ გამოდიოდით, თუმცა არსებობს საქართველოში 2008 წელს ჩატარებული გამოკითხვა, სადაც მოსახლეობის 80–მდე პროცენტმა დააფიქსირა, რომ ნატოში საქართველოს გაწევრიანების მომხრეა. ამ დროს შალვა ნათელაშვილი იძახის – არა ნატოს.
მე ვაცხადებ, რომ არ არის საჭირო წინასწარ დიდი ღრიალი. როცა მიგვიღებენ – მიგვიღებენ, და სანამ მიგვიღებენ, გავაჩეროთ ენა.
ნატოში გაწევრიანების წინააღმდეგი აღარ ხართ?
დასავლეთთან სტრატეგიული ურთიერთობის მომხრე ვარ. საქართველოსათვის სასარგებლო პირობებით.
ნატოში გაწევრიანების მომხრე ხართ?
მათ შორისაც, თუ საქართველოსათვის იქნება ეს სასარგებლო და თუ ჩვენ დავბრუნდებით სოხუმში და ცხინვალში. მაგრამ ამაშია საქმე, ნატოში არ მიგვიღებენ, სანამ ტერიტორიული კონფლიქტი არ მოგვარდება. ნატო არ დააყენებს საკუთარი წევრების უშიშიროებას საფრთხის წინაშე, იმიტომ, რომ შეიძლება რუსეთთან მოგვივიდეს კონფლიქტი, მაშინ ნატოც ერთვება ომში რუსეთის წინააღმდეგ. კონფლიქტი კი იქნება მანამ, სანამ რუსეთთან არ დავალაგებთ ურთიერთობას. ეს ურთიერთდაკავშირებული თემებია.
ბატონო შალვა, როგორც თქვენ ამბობთ, ქართულ პოლიტიკაში უკვე 21 წელია იმყოფებით, თუმცა ხელისუფლებაში მოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხეთ, ამ არჩევნებში მარცხის შემთხვევაში ხომ არ აპირებს შალვა ნათელაშვილი, რომ პოლიტიკიდან წასვლაზე დაფიქსრდეს?
არასოდეს. მე 90 წლამდე პოლიტიკაში ვიქნები სრულიად აქტიურად. სრულებით არ ახდენს ჩემზე გავლენას, თანამდებობაზე ვარ თუ არა. მთავარია ხალხს ვუყვარვარ, ხალხი მისმენს, ხალხთან მიმესვლება, ყოველგვარი დაცვის და ბარიერების გარეშე და პოლიტიკოსი იქამდეა ცოცხალი, სანამ ხალხთან მიესვლება. თუ ხალხთან აღარ მიესვლება, იმ წუთიდან ხარ მკვდარი. შეიძლება ფიზიკურად იცოცხლო, მაგრამ ვაი მაგ სიცოცხლეს. შესაბამისად, მე არაფერს არ დავკარგავ, თუ პრეზიდენტი არ გავხდები, დაკარგავს ქვეყანა და ეგაა სამწუხარო, თორემ მე – რა, მე გავაგრძელებ ჩვეულბრივ.
