ვოლოდიმირ ზელენსკი მორიგ მიმართვას ავრცელებს.
იგი იხსენებს ხერსონის, ბერდიანსკისა და მელიტოპოლის მაგალითებს და ამბობს:
„განსაკუთრებული გმირობაა, როდესაც პროტესტს გამოხატავ, როცა შენი ქალაქი ოკუპირებულია. თუნდაც დროებით. როდესაც არ გაქვს იარაღი, პასუხად კი ტყვიებს იღებ. და შენ არ გარბიხარ… ამიტომაც არის ოკუპაცია დროებითი, ხელოვნური“.
ზელენსკი ამბობს, რომ უკრაინელები არ ნებდებიან: „ოკუპანტებს უყვირიან, სახლში წავიდნენ. რუსული გემივით“.
