“მე ვეტყოდი, რომ მათ გამოხატვის თავისუფლებასა და სხვა უფლებებსაც დავიცავ [სახალხო დამცველად არჩევის შემთხვევაში]”, – ასე მიმართავს სახალხო დამცველობის კანდიდატი ნინო ლომჯარია იმ ადამიანებს, ვინც მის წინააღმდეგ სოციალურ ქსელში ანტიკამპანიას აწარმოებენ “სატანისტი” და სხვა შეურაცხმყოფელი იარლიყებით. ლომჯარია ასევე ამბობს, რომ ომბუდსმენმა პრიორიტეტი უნდა გააკეთოს იმ ადამიანებზეც, რომლებიც არ ჩანან, რომელთა უფლებების დარღვევაც არ ხმაურდება, რადგან შეიძლება ისინი ამ საკითხებზე ხმამაღალ საუბარს ვერ ახერხებენ. მასთან ნეტგაზეთმა ინტერვიუ 29 ნოემბერს, პარლამენტში მისი გამოსვლის შემდეგ ჩაწერა.
მე ვუსმინე თქვენს გამოსვლას პარლამენტში და ვეცდები, რომ შეკითხვები უფრო იმ თემებთან დაკავშირებით დაგისვათ, რაზეც ნაკლებად მოგიწიათ საუბარი. როგორ მიმდინარეობდა არასამთავრობო სექტორში კანდიდატების შერჩევის პროცესი? თავიდან გამოჟონა ინფორმაციამ, რომ ჯერ 3 კანდიდატი იყო, შემდეგ დასახელდა 4. თუ შეიძლება, რომ აგვიხსნათ ეს პროცესი?
ჩემი კანდიდატურა ამ პროცესში ნამდვილად განიხილებოდა თავიდანვე და ცოტა უხერხულად ვგრძნობ თავს, რომ განმარტება გავაკეთო. ალბათ, ეს შეკითხვა არასამთავრობოებს უნდა დაუსვათ, მე უბრალოდ დაგიდასტურებთ, რომ ჩემი კანდიდატურა განიხილებოდა თავდაპირველადვე, როდესაც არასამთავრობო სექტორი ამ თემაზე სასაუბროდ დაჯდა.
ანუ 4 კანდიდატურა იყო…
არასამთავრობო სექტორს [მანამდე] ოფიციალურად არ დაუსახელებია, რამდენიმე კანდიდატმა თქვა, რომ ის გაინხილებოდა, მე ეს განცხადება არ გამიკეთებია, თუმცა ჩემთან კონსულტაციები ნამდვილად მიდიოდა.
მმართველ გუნდთან და სხვა საპარლამენტო პარტიებთან კონსულტაციები თუ იყო ამ პროცესში არასამთავრობო სექტორის მხრიდან?
მხოლოდ დასახელების დროს, როდესაც შეხვდნენ, მაშინ იყო კონსულტაციები და, როგორც ვიცი, დასახელების შემდეგაც სხვადასხვა პარტიასთან, კანდიდატურის მხარდასაჭერად.
დღეს საპარლამენტო უმცირესობის წარმომადგნელები გეკითხებოდნენ პროცესზე და გარკვეული პრეტენზიები ჰქონდათ…
ისინი მეკითხებოდნენ, რამდენად ვარ კმაყოფილი უმრავლესობის მიერ მიღებული გადაწყვეტილებით და არა სამოქალაქო სექტორის არჩევანზე. საპარლამენტო უმრავლესობის გადაწყვეტილებაზე მე კომენტარს ვერ გავაკეთებ. როგორც თავიდანვე ითქვა, ისინი განიხილავდნენ არასამთავრობო სექტორის კანდიდატურას და ეს ასეც მოხდა. მათაც [საპარლამენტო უმცირესობას] მოვუწოდე, რომ ეს შეკითხვები იმ ორგანიზაციებს დაუსვან, ვინც ამ პროცესში იყვნენ ჩართულნი და, როგორც ვიცი, მათი მხრიდან ასეთი შეხვედრის სურვილი არ ყოფილა.
რადგან ასეთი შეკითხვები გაჩნდა და საპარლამენტო ტრიბუნიდან დაგისვეს – ის, რომ მმართველი გუნდი სხვა კანდიდატებთან შეხვედრის გეგმებისა და ხედვების გაცნობის გარეშე პირდაპირ ასახელებს კანდიდატს, ეს ხომ არ იწვევს ერთგვარი დისკომფორტის განცდას თქვენი მხრიდან?
ჩემთვის უცნაურია, რომ ეს კითხვები ჩდება. ვფიქრობ, საპარლამენტო განხილვებმა და უმრავლესობის წარმომადგენლების კომენტარებმაც დაადასტურა, რომ ჩემს კანდიდატურასთან დაკავშირებით ყველას არ აქვს [დადებითი] პოზიცია და ზოგიერთი მათგანი საჯაროდაც აფიქსირებს, რომ მე მხარს არ მიჭერს. ეს აჩვენებს, რომ ეს არ იყო შეკვეთა საიდანღაც, წინააღმდეგეგ შემთხვევაში პოზიციები ერთსულოვანი იქნებოდა.
თქვენ უშუალოდ ვინ შეგატყობინათ, როგორ გაიგეთ, რომ მმართველი გუნდი თქვენი კანდიდატურისათვის აპირებდა მხარდაჭერას?
მე მედიით გავიგე.
მანამ, სანამ მედიით გახდებოდა ცნობილი მმართველი გუნდის გადაწყვეტილების შესახებ, თქვენ უმრავლესობასთან შეხვედრა არ გქონიათ?
არა.
ანუ მათ არ მოუსმენიათ თქვენი გეგმების შესახებ, ისე გადაწყვიტეს…
იმიტომ, რომ მისმენენ 5 წელია და უფრო მეტი, 10-წლიანი კარიერა მაქვს სამოქალაქო აქტივიზმში. ყველა ძალიან კარგად მიცნობს და იცის ჩემი პოზიციები. არ ვიცი, შიგნით როგორ გადაწყდა, მაგრამ მგონია, რომ მე ყველა საკითხზე ძალიან დიდი ხანია ვსაუბრობ.
რაც შეეხება თქვენს მოღვაწეობას აუდიტის სამსახურში. ამაზეც დასვა შეკითხვა სერგო რატიანმა, რომ მისგან კრიტიკა არ გვესმოდაო… თქვენს უფლებამოსილებაში უშუალოდ რა შედიოდა აუდიტის სამსახურში?
ჩემს უფლებამოსილებაში შედიოდა ის, რომ აუდიტის ანგარიშები ყოფილიყო ობიექტური და კრიტიკული იქ, სადაც საჭირო იყო. მე გამიკვირდა ეს განცხადება იმიტომ, რომ არცერთი ანგარიშის მიმართ, მათ შორის საპარლამენტო მოსმენების დროს, ამ პარტიას არ გამოუთქვამს უკმაყოფილება, რომ აუდიტის საქმიანობა არ იყო კრიტიკული. პირიქით, ძალიან ხშირად ციტირებდნენ და იყენებდნენ აუდიტის ანგარიშებს, მათ შორის, პოლიტიკური ოპონირების დროს. მე წარმოვადგენდი ამ ინსტიტუტს და, შესაბამისად, მისი საქმიანობა ჩემი საქმიანობაც იყო. განცალკევებულად კრიტიკულად ყოფნა ცოტა არ მესმის, რას ნიშნავს.
აქვე მინდა გკითხოთ, როგორ დასრულდა ფარცხალაძის საქმესთან დაკავშირებული აუდიტორული კვლევა, რომელიც ბოლო პერიოდის ერთ-ერთი ყველაზე ცხელი თემა იყო, საზოგადოებამ მხოლოდ შუალედური დასკვნა იხილა, რატომ არ გამოქვეყნდა საბოლოო შედეგი?
ჩემი იქ ყოფნის პერიოდში თითქმის დასრულებული იყო, მიდიოდა კომუნიკაცია აუდიტის ობიექტთან, რაც პროცედურითაა გათვალისწინებული. შემდეგი მოვლენები აღარ ვიცი. დარწმუნებული ვარ, რომ გამოქვეყნდება.
თქვენ ბატონი ლაშა თორდიას მიწვევით აღმოჩნდით, ხომ აუდიტის სამსახურში?
დიახ. მისგან იყო შემოთავაზება.
ხომ არ გაქვთ ინტერესთა კონფლიქტი ხელისუფლების რომელიმე შტოსთან მიმართებაში, რამაც შეიძლება ხელი შეგიშალოთ სახალხო დამცველის თანამდებობაზე კრიტიკულ მუშაობაში?
მე ვფიქრობ, რომ არ მაქვს. როდესაც აუდიტის სამსახური დავტოვე, იმ განცხადებებმა, რომელიც მაშინ კეთდებოდა, დაადასტურა, რომ მე არ ვიყავი ხელისუფლების მხარდაჭერილი პირი, წინააღმდეგ შემთხვევაში სხვანაირად განვითარდებოდა მოვლენები. მგონია, რომ იმ გადაწყვეტილებამაც ცხადყო, რომ ჩემ უკან ხელისუფლება და ძალაუფლება არ დგას. როდესაც ცოტა ხნის წინ სხვანაირი განცხადებები კეთდებოდა და დღეს საუბარია იმაზე, რომ მე ხელისუფლების პარტიულ ინტერესებზე მორგებული კანდიდატი ვარ, მე მგონი, არათანამიმდევრულია.
ხომ არ გიკითხავთ მმართველი გუნდის წარმომადგენლებისთვის, რატომ გამოგარჩიეს თქვენ და არა სხვა იმ ოთხიდან, რომლებიც ასევე სარგებლობენ მაღალი ნდობით.
არ მიკითხავს. ჩემთვის ცნობილი არ არის პოლიტიკური პარტიის შიდა დისკუსიები. სხვა თვალსაზრისით, ინტერესთა კონფლიქტში რას გულისხმობთ?
ვგულისხმობ ახლობლებს, ლობისტებს ხელისუფლების რომელიმე შტოს ხელმძღვანელობაში…
მხარდამჭერები ალბათ ნამდვილად მყავდა, თუმცა, ახლობლებს რაც შეეხება, მეგობრები და ახლობლები ყველა სექტორში მყავს, მათ შორის პოლიტიკურ ძალებში, ოპოზიციურ პარტიებშიც, არასამთავრობო სექტორშიც, განსხვავებულ პლატფორმაზე მყოფ ორგანიზაციებში. ჩემი მეგობრები ყოველთვის დარჩებიან მეგობრებად, რა პლატფორმაზეც არ უნდა ვიყოთ, და ეს ჩემი ძალიან პირადი საქმეა. ძალიან ახლო მეგობრები იმ წრეშიც მყავს, რომელიც ხელისუფლებასთან ოპონირების რეჟიმშია, ამიტომ…
გარკვეული პერიოდის განმავლობაში, როდესაც თქვენ საჯარო სამსახურში მუშაობდით, ფართო საზოგადოებისთვის შედარებით უცნობი იყო თქვენი დამოკიდებულებები ქვეყანაში მიმდინარე საზოგადოებრივ-პოლიტიკურ პროცესებთან დაკავშირებით. როგორია დღეს თქვენი დამოკიდებულება ბიძინა ივანიშვილის და არაფორმალური მმართველობის თემის მიმართ?
მე ვფიქრობ, რომ არანაირი დამოკიდებულება არ მაქვს. მე არასამთავრობო სექტორშიც ვიმუშავე და დამოუკიდებელი ვიყავი, საჯარო სამსახურშიც არანაირი გავლენა ჩემზე არავის მხრიდან არ ყოფილა, არც მოვქცეულვარ. ამიტომ, ვფიქრობ, ყველგან შეიძლება იყო დამოუკიდებელი ადამიანი. მე ეს გამოცდილება ყველა სექტორში მაქვს.
მე არა უშუალოდ თქვენზე გავლენას, არამედ ზოგადად ვგულისხმობ არაფორმალური მმართველობის თემას, როგორც პოლიტიკურ საკითხს, რომელიც ქვეყანაში განიხილება.
არ ვიცი, ამ შეკითხვაზე რა პოზიცია უნდა მქონდეს. მე მომხრე ვარ, რომ ინსტიტუციებმა იმუშაონ და მათ მიიღონ გადაწყვეტილება. ზოგადად მიმდინარე პროცესიც ცხადყოფს, ის დისკუსიები და აზრთა სხვადასხვაობა თუნდაც ჩემთან მიმართებით ცხადყოფს, რომ პარტიაში მიდის მსჯელობა და ეს არ არის ვიღაცის შეკვეთა ან ინსტრუქცია.
თქვენთან მიმართებაში საკმაოდ მწვავე განცხადებებს აკეთებდა ხოლმე ბიძინა ივანიშვილი. ამ ინციდენტების შემდეგ რაიმე კომუნიკაცია ხომ არ გქონიათ მასთან?
არა, არავითარი.
ზოგადად რას ფიქრობთ უჩა ნანუაშვილზე, როგორც სახალხო დამცველზე: პრობლემები, მიღწევები…
მე ვფიქრობ, რომ მისი საქმიანობა პოზიტიურად არის შეფასებული. დამოუკიდებელი შემფასებლების, ადამიანის უფლებების დამცველების მხრიდან კრიტიკული შეფასებები მის მიმართ ნამდვილად არ მომისმენია. მე არ ვაპირებ, რომ რაიმე მიმართლებით, მით უმეტეს, მოქმედი ომბუდსმენი გავაკრიტიკო და ამ საკითხებზე ვისაუბრო. ვფიქრობ, რომ ის საკმაოდ ხმამაღალი იყო და არ ერიდებოდა, მათ შორის, ისეთ თემებზე საუბარს, რაც შეიძლება არ იყო ძალიან პოპულარული საზოგადოებაში. მნიშვნელოვანია, რომ ეს ტრადიცია გაგრძელდეს.
რაც შეეხება ხელისუფლების წარმომადგენლების მხრიდან მასზე გაკეთებულ განცხადებებს, რომელიც ბოლო პერიოდში განსაკუთრებით გამძაფრდა…
მე ვფიქრობ, რომ როდესაც ომბუდსმენის მიმართ კრიტიკა მოდის, ძალიან ნორმალურია. ოღონდ მთავარია, რომ ეს კრიტიკა დასაბუთებული, საფუძვლიანი და არგუმენტირებული იყოს. ანუ კონკრეტულად რაში გამოიხატება ის უკმაყოფილება, რის გამოც მას აკრიტიკებენ.
უჩა ნანუაშვილის მიმართ ასეთ კრიტიკას ვისმენდით?
მე ვფიქრობ, რომ ზოგადად, როდესაც პოლიტიკური თანამდებობის პირები აკეთებენ განცხადებებს, მით უმეტეს, ასეთი უწყების მიმართ, ალბათ, უმჯობესია, რომ მეტი არგუმენტაცია იყოს. თუმცა, ზოგადად, არ მგონია, რომ კრიტიკა ასუსტებს, ან დისკრედიტაციას უკეთებს ომბუდსმენის ოფისს. ხშირ შემთხვევაში ეს მას აძლიერებს, განსაკუთრებით, როდესაც ძალაუფლების მქონე მხარე აკეთებს ამას და მის რეპუტაციას კიდევ უფრო ზრდის. ჩემს შემთხვევაში ველოდები, რომ კრიტიკა ალბათ ბევრი მხრიდან იქნება. ეს ძალიან ჯანსაღი და სწორია, მაგრამ ვისურვებდი, რომ კრიტიკა იყოს არა მარტო შეფასებითი, არამედ უფრო მეტად დასაბუთებული, რა თქმა უნდა, კორექტული, რადგან კომუნიკაციების ფორმები ძალიან მნიშნელოვანია.
ზოგადად უჩა ნანუაშვილს ჯერ კიდევ ბიძინა ივანიშილი აკრიტიკებდა ხოლმე იმ მოტივით, რომ ის თითქოს სასამართლოს უფლებამოსილებაში ერევაო კაბელების საქმეზე. თქვენი აზრით, ომბუდსმენმა სასამართლო სივრცეში განხორციელებულ პროცესუალურ დარღვევებზე უნდა ისაუბროს თუ არა და აპირებთ თუ არა ამ მიმართულებით სამომავლო აქტივობას არჩევის შემთხვევაში?
არათუ დისკრეციაა, არამედ ვალდებულებაცაა, რომ ომბუდსმენმა შეაფასოს, სასამართლო განხილვის სტადიაზე მოქალაქის პროცედურული უფლებები დაცულია თუ არა. ასე რომ, რა თქმა უნდა, ეს ჩემი არჩევის შემთხვევაშიც გაგრძელდება.
რაც შეეხება თქვენს პრიორიტეტებს, რომლებზეც პარლამენტში ვრცლად ისაუბრეთ, თუმცა ხომ არ არის ისეთი საკითხები, რომლებზე ლაპარაკიც საკანონმდებლო ორგანოში ვერ მოასწარით, მაგრამ თქვენი აზრით მნიშვნელოვანია, რომ საზოგადოებას უთხრათ?
[red_box]უფრო ვრცლად ნინო ლომჯარიას ხედვებზე წაიკითხეთ ამ ბმულზე[/red_box]
თითოულ საკითხზე ძალიან ვრცლად შეიძლება საუბარი, რადგან ადამიანის უფლებები ამოუწურავი თემაა და შეიძლება ითქვას, რომ დროთა განმავლობაში ახალი მიმართულებები, ახლებური გაგებები ჩნდება. ჩემი გამოწვევა იქნება ის, რომ ამ სიახლეებს ვუპასუხო და, მეორე მხრივ, საზოგადოებაში არსებულ მოლოდინებსაც ვუპასუხო, თუ რასთან დაკავშირებით სურს ომბუდსმენს აქტიურობა, რა არის ის უფლებები, რაც ყველაზე ხშირად ირღვევა და ამავე დროს, რა თქმა უნდა, პრიორიტეტი უნდა გააკეთო იმ ადამიანებზეც, რომლებიც არ ჩანან, რომელთა უფლებების დარღვევაც არ ხმაურდება, რადგან შეიძლება ისინი უბრალოდ სხვადასხვა გარემობების გამო ამ საკითხებზე ხმამაღალ საუბარს ვერ ახერხებენ. ამიტომ, მე ვფიქრობ, რომ ომბუდსმენმა უნდა შეძლოს ამ ადამიანების პრობლემის გამოვლენა და საუბარი.
არსებობს ანტიდისკრიმინაციული კანონი, რომელიც ბევრის აზრით შეიძლება, რომ უფრო გაუმჯობდეს და ეფექტური გახდეს. თუ აპირებთ, რომ იმუშაოთ ანტიდისკრიმინაციული კანონის გაუმჯობესებაზე?
მე ჩემი გამოსვლის აქცნეტებში ეს საკითხიც მქონდა. სახალხო დამცველს აქვს ვალდებულება, რომ ზედამხედველობა გაუწიოს ანტიდისკრიმინაციული კანონის აღსრულებას. პირველ რიგში, გავეცნობი არსებულ გამოცდილებას და აპარატში დაგროვილ ინფორმაციას. ჩემი პრიორიტეტი იქნება, რომ ამ კანონმა იმუშაოს ყველა სფეროში და ყველა ადამიანისთვის, განურჩევლად მათი განსხვავებულობისა.
რადგან ამ თემას შევეხეთ, გთხოვთ, რომ დააფიქსიროთ თქვენი აზრი კონსტიტუციაში ქორწინების თანასწორობის პრინციპის დარღვევასთან დაკავშირებით, რა გადაწყვეტილებაც “ქართულმა ოცნებამ” მიიღო?
მე ვარ სახალხო დამცველი, რომელმაც უნდა დაიცვას ის კონსტიტუციური უფლებები, რომლებიც დადგენილია. შესაბამისად, მე ვიმოქმედებ იმ ფაგრლებში, რაც დღეს საქართველოს კონსტიტუციითაა დადგენილი.
მე მხოლოდ შეფასებას გთხოვთ იმ პრინციპის, რომელიც კონსტიტცუიაში ჩაიწერა, რომ ქორწინება არის მხოლოდ ქალისა და მამაკაცის საქმე.
ეს არის უკვე ჩაწერილი კონსტიტუციაში, შესაბამისად, ჩემი უფლებამოსილება იქნება, რომ ვიმოქმედო არსებული კონსტიტუციის ფარგლებში.
შეფასება არ გსურთ?
რა შეფასება უნდა გავაკეთო, თუ იქნება რაიმე…
ეს კარგია თუ ცუდი, ასე რომ წერია?
წერია ის, რაც წერია და ეს არის კონსტიტუცია. შესაბამისად, მე მომიწევს ვიმოქმედო და ვიმუშაო მის ფარგლებში. მთავარია, რომ ამ ჩანაწერმა გარკვეული ჯგუფების მარგინალიზაცია არ მოახდინოს კიდევ უფრო, რადგან ეს არის პრობლემები, რაც საზოგადოებაში ძალიან მწვავედ დგას. ძალიან დაპირისპირებული პოზიციებია ამ საკითხებთან დაკავშირებით. მე ვეცდები, რომ უფრო მეტად ვიმუშაო საგანმანათლებლო მიმართულებით, ყველა ადამიანმა უნდა იგრძნოს სახალხო დამცველის მხარდაჭერა და ის, რომ ყველა თანასწორია.
როგორია თქვენი მოსაზრება გურამ კაშიასთან დაკავშირებულ საკითხზე?
მე ამ საკითხზე სოციალურ ქსელშიც საკმაოდ აქტიური ვიყავი. ადამიანს აქვს გამოხატვის თავისუფლება. მე ვუჭერ მხარს გამოხატვის თავისუფლებას და არ შეიძლება ადამიანი დაექვემდებაროს რაიმე საფრთხეს მისი გამოხატვის ფორმის გამო.
პირდაპირ სახალხო დმაცველს არა, თუმცა ამ ინსტიტუტს ეხება გადაწყვეტილება ტოლერანტობის ქომაგით გიგა ბოკერიას და რ2-ის დაჯილდოებას. ამ ჯილდოს დიდი დისკუსიები მოჰყვა საზოგადოებაში. როგორია თქვენი პოზიცია?
ჩემი მხრიდან არაკორექტული იქნება, რომ ომბუდსმენის ოფისის წარსული საქმიანობა შევაფასო. მათ ალბათ უკეთესად იციან, რატომ მიიღეს ეს გადაწყვეტილება და ვინ უფრო მეტად იცავს მათ უფლებებს. მე ვერ ვიტყვი, ვინმე იმსახურებდა თუ არა და, მე მგონი, არასწორიც იქნება ასეთი კომენტარი.
ნარკოპოლიტიკაზე თქვენი ხედვა როგორია?
ძალიან ღრმად ამ თემას არ ვიცნობ, თუმცა ვიცი, რომ არსებობს პრობლემები, რადგან პოლიტიკურ დონეზე ძალიან აქტუალურია. ვიცი, რომ ძალიან აქტიური ჯგუფები არსებობენ. ჩემი ხედვა ამ წუთისთვის რაც შემიძლია გითხრათ, არის ის, რომ ცხადია, ვემხრობი ჯანსაღი ცხოვრების წესის წამახალისებელი კამპანიების გაძლიერებას და ვფიქრობ იმას, რომ ნარკოდამოკიდებულ პირს სჭირდება მზრუნველობა, დახმარება. არ ვფიქრობ, რომ ნარკოდამოკიდებულ პირებთან ურთიერთობაში გამოსავალი პატიმრობაა. ალბათ ეს იქნება ამოსავალი წერტილი, თუმცა ნარკოპოლიტიკა ისეთი თემაა, რომელსაც სჭირდება სიღრმისეული შესწავლა ბევრი მხარის ჩართულობით. ჩემი აზრით, მრავალმხრივი მსჯელობის შედეგად უნდა იყოს [შემუშავებული] ნარკოპოლიტიკა ქვეყნის კონტექსტის გათვალისწინებით. ცალსახად თქმა, მე მგონია, არასწორია, თუმცა გადაჭრით რაც შემიძლია ვთქვა, არის ის, რომ ნარკოპოლიტიკა არ უნდა იყოს მხოლოდ ნარკოდამოკიდებული პირის იზოლაცია საზოგადოებისაგან ციხეში.
თქვენ პარლამენტში ომბუდსმენის ოფისის ინსტიტუციონალურ განვითარებაზე საუბრობდით და მინდა გკითხოთ ამჟამად იქ მომუშავე თანამშრომლებზე, შეინარჩნებთ თუ არა ბირთვს… რა ბედი ელით სახალხო დამცველის აპარატში მომუშავე თანამშრომლებს?
არასწორი იქნება ჩემი მხრიდან ამაზე საუბარი. არჩევის შემთხვევაშიც ჯერ უნდა გავეცნო აპარატს და შემდეგ გავაკეთებ დასკვნებს. იქ მომუშავე ადამიანები საჯარო მოსამსახურეები არიან, მათზე ვრცელდება კანონი საჯარო სამსახურის შესახებ და ბუნებრივია, რომ ნებისმიერი გადაწყვეტილება, რაც დასაქმებულების მიმართ იქნება მიღებული, სრულ შესაბამისობაში უნდა იყოს კანონთან. სახალხო დამცველმა არ უნდა გააჩინოს კითხვები. ის უნდა იყოს სამაგალითო სხვა უწყებებისთვის შრომით უფლებებთან მიმართებაში. მე ამ საკითხზეც გავამახვილე ყურადღება. მოქმედი კანონმდებლობის შესაბამისად ვიმოქმედებ.
ხომ არ არის რაიმე მიმართულება, რომელზეც თვლით, რომ სუსტია ან პირიქით, ძლიერია აპარატში?
არ ვიცი, რადგან აპარატთან შეხება არ მქონია და ეს ჩემი მხრიდან კვლევას საჭიროებს.
თქვენ წინააღმდეგ სოციალურ ქსელებში დაიწყო ერთგვარი ანტიკამპანია- სატანისტი და ა.შ. რას ეტყოდით ამ ადამიანებს?
ვეტყოდი, რომ მათ გამოხატვის თავისუფლებასაც და სხვა უფლებებსაც დავიცავ [არჩევის შემთხვევაში].
