დღეს, 8 მაისს, სომხეთის პარლამენტმა  ქვეყნის პრემიერ-მინისტრად ოპოზიციის ლიდერი ნიკოლ ფაშინიანი 59 ხმით 43-ის წინააღმდეგ აირჩია.

1 მაისს სომხეთის ეროვნული კრებაში [პარლამენტი] პრემიერ-მინისტრად ნიკოლ ფაშინიანის დანიშვნას მხარი არ დაუჭირეს ყველაზე მეტი [58] მანდატის მქონე, სახელისუფლებო რესპუბლიკურმა პარტიის დეპუტატებმა. შესაბამისად, ფაშინიანი პარლამენტმა ერთი კვირის წინ პრემიერ-მინისტრად ვერ აირჩია. ფაშინიანმა მხოლოდ 45 ხმა მიიღო, მისი არჩევის წინააღმდეგ კი 55-მა დეპუტატმა მისცა ხმა. იმისთვის, რომ ნიკოლ ფაშინიანი პრემიერ-მინისტრად აერჩიათ, 53 ხმა იყო საკმარისი. საკანონმდებლო რეგულაციების შესაბამისად, პარლამენტს მისი კანდიდატურისთვის კენჭი კიდევ ერთხელ უნდა ეყარა.

სომხეთში განვითარებული მოვლენების ქრონოლოგია:

• ათწლიანი საპრეზიდენტო მმართველობის შემდეგ სერჟ სარგსიანის უკვე პრემიერ-მინისტრის რანგში დარჩენის საფრთხე სომხეთში პირველად,  23 მარტს ახალგაზრდების მცირე ჯგუფმა გააპროტესტა.
• რამდენიმე დღეში სარგსიანი პრემიერ-მინისტრის კანდიდატად უკვე ოფიციალურად დაასახელეს, რასაც ოპოზიციური პარტიების მიერ დაგეგმილი აქციებიც მოჰყვა.
• 16 აპრილის დილიდან ერევანში ოპოზიციამ დამოურჩილებლობის აქციები დაიწყო. აქციის მიზანი იყო, რომ 17 აპრილს პარლამენტში დეპუტატებს ვერ შეეღწიათ და, შესაბამისად, პრემიერ-მინისტრი ვერ აერჩიათ.
• 17 აპრილს სომხეთის პოლიციამ ერევნის მთავარ ქუჩებში საპროტესტო აქციებზე გამოსული სტუდენტების დაკავება დაიწყო.
• სარგსიანის ოფიციალურად დანიშვნის შემდეგ აქციაში მონაწილეთა რაოდენობა გაიზარდა. 22 აპრილს მომიტინგეთა რაოდენობამ 100 ათასს გადააჭარბა.
• 23 აპრილს, სომხეთის პრემიერ-მინისტრმა, სერჟ სარგსიანმა, მოქალაქეების 10-დღიანი აქციების შემდეგ თანამდებობა დატოვა.
• პრემიერ-მინისტრის მოვალეობებს სომხეთის ვიცეპრემიერი და ყოფილი პრემიერ-მინისტრი, კარენ კარაპეტიანი ასრულებდა.
• მალევე, ხელისუფლების სრული გადადგომის მოთხოვნით, სომხეთის სხვადასხვა ქალაქში საპროტესტო აქციები განახლდა.
• 1 მაისს სომხეთის ეროვნულ კრებას პრემიერ მინისტრი უნდა აერჩია. ფაშანიანი ერთადერთი კანდიდატურა იყო, თუმცა, მან  მხოლოდ 45 ხმა მიიღო. განმეორებითი და ბოლო კენჭისყრა 8 მაისს დაიგეგმა.