1172 დიაბეტით დაავადებული ადამიანი, ინსულინ აპიდრას და ლანტუსის გარეშე დარჩა.

ჯანდაცვის სამინისტროს მიერ გამოყოფილი თანხები დიაბეტით დაავადებული ადამიანებისთვის საჭირო პრეპარატებისთვის, არ აღმოჩნდა საკმარისი მათი მედიკამენტებით სრულად უზრუნველყოფისთვის.

სულ ოთხი მოქმედების ინსულინი არსებობს: ხანმოკლე, ხანგრძლივი, ულტრახანმოკლე და ულტრახანგრძლივი.

აპიდრა და ლანტუსი ულტრახანმოკლე–ულტრახანგრძლივი ტიპის ინსულინებია. განსხვავება კი ის არის, რომ ისინი გაკეთებისთანავე მოქმედებს  და მისი მოქმედების ვადაა 2 საათი. ხანმოკლე–ხანგრძლივი ინსულინი კი გაკეთებიდან დაახლოებით ნახევარ საათში მოქმედებს და მოქმედების ვადა 6–8 საათია.

ექიმი–ენდოკრინოლოგი თამარ მიქაშავიძე განმარტავს, რომ ინდივიდუალურად ენიშნებათ პაციენტებს ესა თუ ის ინსულინი, მათი პირადი საჭიროების მიხედვით.

მიუხედავად იმისა, რომ 2010 წლის ბიუჯეტში, 4 მილიონ 500 ათასი ლარი იყო გამოყოფილი დიაბეტით დაავადებული 17.800 ადამიანის ინსულინით უზრუნველსაყოფად, ეს თანხა არ აღმოჩნდა საკმარისი იმისთვის, რომ ყველა მათგანის საჭიროება დაკმაყოფილებულიყო.

ბენეფიციართა რეგისტრაციის სამკურნალო და დამხმარე საშუალებების განაწილების სამსახურის უფროსი მაკა ჩაჩანიძე ამბობს, რომ დეფიციტი აპიდრასა და ლანტუსთან მიმართებაში, ფინანსების გამო შეიქმნა. მისივე თქმით, დღეს 436 ადამიანი აპიდრას, 736 ლანტუსს მოიხმარს. დანარჩენი დიაბეტით დაავადებულები კი ხანმოკლე–ხანგრძლივი ტიპის ინსულინს მოიხმარენ.

2006 წელს სახელმწიფომ ინსულინის ტიპების შესყიდვაზე 5 წლიანი ტენდერი გამოაცხადა. ჩაჩანიძე ამბობს, რომ მაშინ ვერ მოხერხდა ულტრახანმოკლე ინსულინის შეძენა იმ მიზეზით, რომ მომწოდებელი არ გამოცხადდა. თუმცა სახელმწიფომ 2007 წელს დამატებითი თანხები გამოყო სპეციალურად ულტრახანმოკლე ულტრახანგრძლივი ტიპის ინსულინის შესაძენად. 5000 ფლაკონი ინსულინის შესაძენად აღნიშნულ წელს 120 ათასი ლარი გამოიყო.

დამატებითი თანხის გამოყოფა ულტრახანმოკლე და ულტრახანგრძლივი ტიპის ინსულინებისთვის, წელს არ მოხერხდა.

„როდესაც ბიუჯეტი მტკიცდება, ჯერ შეკვეთას ვაძლევთ და ვყიდულობთ პრეპარატებს იმ ბენეფიციარებისთვის, რომლებიც არიან იმ 98 პროცენტში (რომლებიც ხანმოკლე–ხანგრძლივი ტიპის ინსულინს მოიხმარენ)  და დარჩენილი რესურსის ფარგლებში ვყიდულობთ დანარჩენი ორი პროცენტისთვის. აი იმ 98–სთვის საჭირო ხანგრძლივი და ხანმოკლე მოქმედების ინსულინი რომ ვიყიდეთ, აღარ დაგვრჩა თანხა, რომ შეგვესყიდა ულტრახანმოკლე და ულტრახანგრძლივი შეგვეძინა“,– ამბობს ჩაჩანიძე.

თამუნას 15 წლის დიაბეტით დაავადებული შვილი ყავს. გოგონას დიაბეტი 5 წლის ასაკიდან აქვს. თამუნა ამბობს, რომ თავდაპირველად მისი შვილი ხანმოკლე მოქმედების ინსულინს მოიხმარდა, თუმცა გარდამავალ ასაკში მას ექიმმა სპეციალური საჭიროების გამო პრეპარატი შეუცვალა. გოგონას აპიდრა დაუნიშნეს. დღეს კი თამუნა იძულებულია ეს პრეპარატი შეიძინოს, რადგან თვეზე მეტია სახელმწიფოსგან აღნიშნული ტიპის ინსულინის მიღებას ვეღარ ახერხებს.

ერთი ამპულა აპიდრა 25.50 ლარი ღირს, ლანტუსი კი 47 ლარი. ერთი ამპულა დაახლოებით 7–10 დღე ყოფნის პაციენტს. რაც თვეში დაახლოებით 300 ლარია. ამას ემატება გასაზომი ჩხირები. მიუხედავად იმისა, რომ ჩხირების ნაწილს თამუნა სახელმწიფოსგან იღებს, ის ამბობს, რომ ჩხირები ბავშვს არ ყოფნის.

„ჩემი შვილს ძალიან ხშირად უხდება შაქრის გაზომვა, ერთ კოლოფში 50 ჩხირია, ბავშვი კი დღეში მინიმუმ 4–ჯერ იზომავს შაქარს“,–ამბობს თამუნა.

მაკა ჩაჩანიძე ამბობს, რომ დაფინანსებასთან დაკავშირებული პრობლემის ერთ–ერთი მიზეზი ის არის, რომ დაავადებულთა რაოდენობა ყოველწლიურად იზრდება. ხოლო ბიუჯეტი კი თითქმის იგივე რჩება.

მაგალითად თუ 2008 წლისთვის 15.658 ადამიანი მოიხმარდა ინსულინს, 2009 წლისთვის ამ ციფრმა 16 480 შეადგინა, 2010 წლისთვის კი ეს რაოდენობა 17.800–მდე გაიზარდა.

ენდოკრინოლოგი თამარ მიქაშავიძე ამბობს, რომ იმ შემთხვევაში თუ პრეპარატის დეფიციტია და პაციენტი იძულებულია სხვა ტიპის ინსულინზე გადავიდეს, ეს არ წარმოადგენს სიცოცხლისთვის საშიშ ცვლილებას. თუმცა საჭიროა დოზების გაკონტროლება.

ჩაჩანიძე კი იმ 15 შემთხვევას იხსენებს, რომელიც წელს მოხდა, როდესაც ულტრახანმოკლე–ულტრახანგრლივი ტიპის ინსულინის მომხმარებელი ხანმოკლე–ხანგრლივზე გადავიდა.

მისივე თქმით, თუ ულტრახანმოკლე–ულტრახანგრძლივი ტიპის ინსულინის შეძენა მოხერხდება, ფინანსთა სამინისტროს მიერ გამოყოფილი დამატებითი სახსრების ხარჯზე, იმ ადამიანებს, რომლებიც დღეს საკუთარი სახსრებით ყიდულობენ აღნიშნულ პრეპარატებს, აუნაზღაურდებათ. თუმცა არა თანხით, არამედ პრეპარატებით.

დიაბეტით დაავადებული 15 წლის გოგონას დედა კი ამბობს, რომ ეს მისთვის შეღავათი არ არის. „პრეპარატით ანაზღაურება რას ნიშნავს, თუ შეიძინა სახელმწიფომ ეს ინსულინი, მაშინ ისედაც უნდა მოგვამარაგონ“,–ამბობს თამუნა.

თუმცა, თუკი დამატებითი სახსრები 1172 ადამიანის საჭიროების დასაკმაყოფილებლად არ გამოიყოფა, მათ ინსულინის ტიპის შეცვლა მოუწევთ.

„თუ სხვა გზა არ იქნება, ჩვენც იძულებულები გავხდებით რომ სხვა პრეპარატზე გადავიდეთ, თუმცა ჩემი შვილისთვის ეს ინსულინია ახლა ყველაზე საჭირო, ეს ადგება ყველაზე უკეთ“,–ამბობს თამუნა.

მეორე გზა და გამოსავალი კი ფინანსთა სამინისტროს კეთილ ნებაზეა დამოკიდებული.

“ ფინანსთა სამინისტროში უკვე მიმართულია თხოვნები და წერილები და თუ ფინანსთა სამინისტრო კეთილს ინებებს და დაგვიმატებს თანხებს, შევიძენთ ულტრახანმოკლე ინსულინს”,–ამბობს ჩაჩანიძე.