ახალი ამბები

“აფხაზეთის რეგიონში მიმდინარე მოვლენებს ვაკვირდებით და უკვე ვმოქმედებთ”

29 მაისი, 2014 • • 1275
“აფხაზეთის რეგიონში მიმდინარე მოვლენებს ვაკვირდებით და უკვე ვმოქმედებთ”

ქალბატონო ქეთევან, როგორია თქვენი პოზიცია აფხაზეთში მიმდინარე მოვლენებთან დაკავშირებით?

 

ის მოვლენები, რომელიც ბოლო დღეების განმავლობაში განვითარდა, გარკვეულ შეშფოთებას ნამდვილად იწვევს ჩვენში, იმ თვალსაზრისით, რომ [იმედი გვაქვს, არ მოხდება ასე]  უფრო ფართო დესტაბილიზაციაში ან ძალადობაში არ გადაიზრდოს.  ამ შემთხვევაში ჩვენთვის ამოსავალი წერტილი და მთავარი ინტერესი გახლავთ ის, რომ არ დაზარალდეს აფხაზეთის რეგიონის მოსახლეობა. განსაკუთრებით, გალისა და ოჩამჩირის რაიონებში მცხოვრები მოსახლეობა, რომელიც ტრადიციულად უფრო მოწყვლადი არის ხოლმე, როდესაც საქმე ეხება ადამიანის უფლებების დარღვევებს. ეს მხოლოდ ამ უკანასკნელ მოვლენებს არ ეხება, ეს არ არის არც გუშინდელი და არც გუშინწინდელი ამბავი. წლების განმავლობაში ამგვარი ვითარებაა, რაზეც ჩვენ ხშირად გვიწევს ხოლმე საუბარი სხვადასხვა ფორმატში, მათ შორის ჟენევის საერთაშორისო დისკუსიებზე.

 

თქვენ განაცხადეთ, რომ შესაძლებლობის ფარგლებში, თქვენს ხელთ არსებული მექანიზმებით აფხაზეთის რეგიონში მოსახლეობის ინტერესებს იცავთ? რა მექანიზმები გაქვთ მოსახლეობის უფლებებისა და ინტერესების დასაცავად დღეს?

 

იცით, როგორი ვითარებაც არის იქ, და ეს ჩვენი საერთო უბედურებაა. ეს ტერიტორიები ოკუპირებულია, ამიტომ ჩვენს ხელთ არსებული მექანიზმების მაქსიმალური გამოყენება გულისხმობს ყველა საშუალების გამოყენებას, რომელიც გაგვაჩნია. ესენი გახლავთ პოლიტიკური, დიპლომატიური და სამართლებრივი საერთაშორისო მექანიზმები, კომუნიკაცია ჩვენს პარტნიორებთან, ვინც ჩართული არის პროცესში, ან ზოგადად ადამიანის უფლებებზე მუშაობს.

 

ბოლო მოვლენების ფონზე ამ კომუნიკაციამ კიდევ უფრო ინტენსიური სახე მიიღო. ამ პროცესში ჩართული არის სამი მსხვილი ორგანიზაცია: გაერო, ევროკავშირი და ეუთო. ვითარებას ერთობლივად ვაკვირდებით. ყველა შესაძლო რისკზე თუ საფრთხეზე გვქონდა საუბარი, რომ იყო იმის მზაობა, რომ თუკი ისე განვითარდება მოვლენები, რომ საფრთხე დაემუქრება აფხაზეთში მცხოვრები ადამიანების ინტერესებს და უფლებებს, საერთაშორისო თანამეგობრობა პასუხისა და რეაქციისთვის მობილიზებული იყოს. ეს პასუხები და რეაქცია შეიძლება იყოს სხვადასხვაგვარი, არა მხოლოდ ჟენევის დისკუსების ფარგლებში, – მის მიღმაც.

 

ჩვენ რამდენიმე დღის წინ საქართველოში გვსტუმრობდა გაეროს ადამიანის უფლებათა დაცვის უმაღლესი კომისარი, რომელთანაც გვქონდა ძალიან დეტალურად კომუნიკაცია. შევატყობინეთ ორივე [აფხაზეთისა და ცხინვალის] ტერიტორიაზე არსებული ვითარება ადამიანის უფლებების თვალსაზრისით. მგონია, რომ ძალიან მკვეთრი და სწორი შეფასებები გააკეთა მან იქ არსებულ ვითარებასთან დაკავშირებით, და იმაზე, თუ რა არის საჭირო – საჭიროა მეტი ყურადღება, მათ შორის გაეროს მხრიდან, – ეს განცხადება მან თავად გააკეთა.

 

შესაბამისად, ჩვენ იმედი გვაქვს და, რა თქმა უნდა, განცხადება მხოლოდ განცხადებისთვის არ კეთდება ხოლმე და მას თავისი ბერკეტები და წონა აქვს.

 

კონკრეტულად რა ტიპის დახმარებას ელოდებით ამ ორგანიზაციების მხრიდან, რა კონკრეტული ნაბიჯები უნდა გადადგან მათ?

 

ჟენევის ფორმატში ყველა პრობლემურ საკითხს ვაყენებთ და მათ გადაწყვეტას ვითხოვთ. მეორე არის ის მექანიზმები, რომელიც უშუალოდ საერთაშორისო არენაზე არსებობს, მისიები, რეპორტები და ა.შ.

 

ჩვენი ინფორმაციით, რომელიც გალის რაიონიდან მივიღეთ, იქ ეთნიკურად ქართველ მოსახლეობას ძალიან რთულ პირობებში უწევთ ცხოვრება. ამ მხრივ, ისინი ყველაზე უფრო მწვავედ ადგილობრივ კრიმინოგენულ სიტუაციასა და პასპორტების თემას ასახელებენ. რა ინფორმაციას ფლობს თქვენი უწყება და რას აკეთებთ მათი უფლებების დასაცავად?

 

ჩვენ საკმაოდ დეტალური ინფორმაცია გვაქვს ამ მხრივ, რომელსაც პერიოდულად, ძალიან დეტალურად ვაცნობთ საერთაშორისო ორგანიზაციებს. დისკუსიების ფორმატის არსებობის ერთ-ერთი მიზეზი სწორედ ესაა – უსაფრთხოებისა და ჰუმანიტარული ვითარების განხილვა რეგიონებში.

 

იქ ბევრი საკითხის მოგვარებას ვცდლობთ,  მაგალითად, კრიმინალური ვითარების დარეგულირებას, დაკავებებს, სამედიცინო საკითხებს. რაღაც მცირე პროგრესი ამ მხრივ გვაქვს.

 

მაგალითად?

 

მაგალითად, როდესაც პირველ რაუნდზე ჩავედი მე ჟენევაში, იყო ასეთი შემთხვევა, რომ 4 ადამიანი დაიღუპა იმის გამო, რომ გამყოფ საოკუპაციო ხაზზე არ გამოუშვეს რუსებმა. იმის შემდეგ ასეთი რაღაც პრაქტიკულად აღარ ყოფილა.

 

იყო შემთხვევები, როდესაც სკოლის მოსწავლეებს აკავებდნენ. დღეს ასე მწვავედ აღარ დგას ეს საკითხი.

 

არა მხოლოდ ვაჟღერებთ ამ საკითხებს, ვეძებთ გამოსავალსაც. ჩვენი პარტნიორები გვეხმარებიან იმაში, რომ ამ ადამიანებს რაღაცები შეუმსუბუქდეთ, და გარკვეული მიმართულებებით ეს კეთდება კიდეც.

 

კრიმინოგენული ვითარების გამოსასწორებლად რას აკეთებთ?

 

მუშაობს ცხელი ხაზი და ინციდენტების შემთხვევაში ხდება მისი გაცვლა, რაც კარგია. არაფერს ნამდვილად ჯობია. შეზღუდული წვდომის მიუხედავად, მაინც ვმუშაობთ ამ საკითხებზე.

 

უკანასკნელი დღეების მოვლენებს რომ შევეხოთ მაინც, და საქართველოს კონტექსტში ოპოზიციის მოთხოვნებს, იგივე, პასპორტიზაციის საკითხებს.

 

ასეთი ჯგუფი რომ არსებობს, არ არის ახალი, და არ გაგვკირვებია ის, რაც გაჟღერდა. სამწუხაროდ, პოლიტიკურ დაპირისპირებაში ეს თემა კარგა ხანია მუსირებს. პოლიტიკური თამაშის საგანია, რომელიც ცალსახად დასაგმობია. იგივე ჟენევაში მე პირადად ამაზე ყოველთვის ვსაუბრობ, რომ ჰუმანიტარული თვალსაზრისით მოსახლეობისთვის, რომელიც ცხოვრობს ჩემ მიერ დასახელებულ რაიონებში, არ მოხდეს მათი დისკრიმინაცია ამ ნიშნით.  იმ პასპორტებზე [აფხაზურ], რომელთაც ლეგიტიმურობა არ აქვთ, ცხადია, სამართლებრივად არ ვდავობთ – ეს არის ჰუმანიტარული საკითხი, რომელსაც გარკვეული უფლებები ებმის, მაგალითად, გადაადგილების თუ სხვა ტიპის უფლებები.

 

ამ პროცესებს ძალიან ყურადღებით ვადევნებთ თვალყურს. იმის თქმა, რომ მასობრივად ხდება ადამიანის უფლებების დარღვევა ამ ფონზე, ასე არ არის. თუმცა მინიშნებები, ცხადია, არის იმის საფუძველი, რომ კიდევ უფრო გავააქტიუროთ ის მექანიზმები, რომელზეც ვსაუბრობდი. არ უნდა დავუშვათ, მოსახლეობის რაიმე ტიპის მასობრივი უფლებების დარღვევა მოხდეს ეთნიკური თუ სხვა რაიმე ნიშნით.  

ვცდილობთ კარგად გავაანალიზოთ, გავარკვიოთ ვითარება და ზედაპირული დასკვნები არ გამოვიტანოთ ხოლმე. ბევრი შეფასება მესმის, და ცალსახად და გადაჭრით თქმა, რომ აი, აფხაზეთის რეგიონში მეორე “ყირიმია”, ან რაღაც მსგავსი ხდება, ასეთი მარტივი არ არის. ჩვენ ამ მოვლენებს ვაკვირდებით და ჩვენთვის ყველაზე სენსიტიური საკითხებიდან გამომდინარე უკვე ვმოქმედებთ. დასკვნების გამოტანა და უფრო ფართო ანალიზი, მგონი, ჯობს მომდევნო ეტაპზე გადავიტანოთ.


მასალების გადაბეჭდვის წესი