რუსეთის მიერ უკრაინის საზღვართან ძალების მობილიზაციის ფონზე, რამდენად მოსალოდნელია რუსეთის შეჭრა? როგორია დასავლეთის პოზიცია? ამ და სხვა საკითხებზე „ნეტგაზეთი“ გენერალ ბენ ჰოჯესს, ევროპაში აშშ-ის სამხედრო ძალების ყოფილ მთავარსარდალს ესაუბრა.
ძალიან სახიფათო სამყაროში ვცხოვრობთ. ვფიქრობ, საკმაოდ მოსალოდნელია კრემლის მიერ ახალი შეჭრის წამოწყება, თუ უკრაინის მთავრობა და მოკავშირეები, აშშ-ის ხელმძღვანელობით, უარს იტყვიან, პუტინის სასაცილო მოთხოვნებს დათანხმდნენ.
უნდა გვახსოვდეს, რომ რუსეთი უკვე შეიჭრა – 2014 წელს, ისინი კვლავ იქ [უკრაინაში] არიან. კრემლი ყოველთვის საომარ მდგომარეობაშია და ხელთ არსებულ ყველა ინსტრუმენტს იყენებს რეალური ბრძოლის მუქარასთან ერთად. თუ [რუსეთის] შეკავება ვერ მოხერხდა, აშშ-ს და მოკავშირეებს მოუწევთ დაპირებული სანქციების სრულად დაწესება. თუ ასე არ მოხდა, ჩვენი სანდოობა სერიოზულად შეირყევა.
ვფიქრობ, გერმანია ევროკავშირის სრულმასშტაბიანი დიპლომატიური და ეკონომიკური ძალის გასაღებია. იმედგაცრუებული ვარ იმით, რომ გერმანელი მოკავშირეები უფრო გაბედულად არ მოქმედებენ, მაგრამ ვფიქრობ, რომ კოალიციური მთავრობა ნელ-ნელა აცნობიერებს, რომ უნდა იმოქმედოს, თუ ევროპული ღირებულებების დამცველის როლის, მშვიდობის და სტაბილურობის შენარჩუნება სურს.
ჩვენ ვაწვდით შეიარაღებას უკრაინას, მაგრამ ეს ჯერჯერობით არასაკმარისია. ამას უნდა მივცეთ ბერლინის საჰაერო მომარაგების მასშტაბები [1948 წელს, მეორე მსოფლიო ომში გერმანიის მარცხის შემდეგ, გერმანია საოკუპაციო ზონებად დაიყო. ბერლინი, რომელშიც დასავლეთის სახელმწიფოები იყვნენ წარმოდგენილნი, საბჭოთა ზონით იყო გარშემორტყმული. საბჭოთა კავშირმა ქალაქის დასავლეთ ნაწილში სახმელეთო წვდომა შეზღუდა, რის გამოც აშშ ქალაქს საჰაერო გზით ამარაგებდა – რედ.].
არა მგონია, რუსულმა ჯარმა უკრაინის დაცვა გაარღვიოს ან კიევი დაიკავოს… მათ ამის შესაძლებლობა არ აქვთ, უკრაინის შეიარაღებული ძალები კი 2014 წელთან შედარებით უკეთესადაა მომზადებული. რუსებს არ სურთ ასეთი დანაკარგები.
დიახ, საზღვაო ძალები უნდა იყოს შავ ზღვაში, თან სხვა მოკავშირეებთან ერთათ, მონტრეს კონვენციის შესაბამისად. თუმცა ჩვენ გვჭირდება უფრო მასშტაბური სტრატეგია [შავი ზღვის] რეგიონისთვის, რომელიც უზრუნველყოფს ნატოს მუდმივ წარმომადგენლობას.
ვფიქრობ, ეს შესაძლებელია… კრემლში მიაჩნიათ, რომ ეს უკრაინის შეიარაღებულ ძალებს დამატებით პრობლემებს შეუქმნის.
ეს სრულად ემთხვევა საბჭოთა და ახლა უკვე რუსულ პრაქტიკას.
მთავარი განსხვავება ის არის, რომ აშშ-სა და ევროპაში გამოვიღვიძეთ… გვახსოვს, რა საფრთხეს წარმოადგენს კრემლი და ვისთან გვაქვს საქმე.
საქართველოს მთავრობა ძალიან ხმამაღალი უნდა იყოს… საქართველო უკვე არის რუსული აგრესიის მსხვერპლი. თუ რუსეთი უკრაინაში არ გააჩერეს, კრემლი სითამამეს მოიკრებს მეტის გასაკეთებლად.
სადაზვერვო მონაცემების გაზიარება, უკრაინასთან თანამშრომლობა ვაშინგტონსა და ბრიუსელში შავი ზღვის რეგიონის მნიშვნელობის შესახებ ცნობიერების გაზრდისთვის და შინ დემოკრატიული ინსტიტუტების გაძლიერება.