ახალი კანონპროექტით, სახელმწიფო და საზოგადოებრივი უსაფრთხოების დაცვაზე პასუხისმგებელი ორგანოს მოსამსახურეებს შეკრებისა და მანიფესტაციის უფლება არ აქვთ.
“შეკრებებისა და მანიფესტაციების შესახებ“ მოქმედ კანონში შეკრებისა და მანიფესტაციის უფლება არ ვრცელდება შეიარაღებული ძალების, შეიარაღებული სამართალდამცავი ორგანოების, სპეციალური და გასამხედროებული დაწესებულებების მოსამსახურეებზე. ახალი კანონპროექტი კი იმ პირთა წრეს აფართოებს, რომლებსაც შეკრების და მანიფესტაციის უფლება არ ექნებათ.
კანონპროექტის თანახმად, ასეთი პირები იქნებიან:
[checklist]
[/checklist]
კანონპროექტის განმარტებითი ბარათის თანახმად, პროექტი მიზaნია “შეკრებებისა და მანიფესტაციების შესახებ“ კანონი შესაბამისობაში მოვიდეს კონსტიტუციის ახალ რედაქციასთან. თუ აღნიშნლი კანონპროექტი კანონად იქცევა და მას ზემოთ ჩამოთვლილი უწყებების თანამშრომლები დაარღვევენ, მათ მიმართ დადგება დისციპლინური პასუხისმგებლობა, მათ შორის, სამსახურიდან გათავისუფლებაც. ამ პირების სამსახურიდან გათავისუფლების შემთხვევაში, საჯარო დაწესებულებას არ მოუწევს მათზე ხელფასის გაცემა, ხოლო ეს პირები ვერ მიიღებენ შესაბამის ანაზღაურებას.
სახალხო დამცველი მიიჩნევს, რომ გაუმართლებლად ფართოა იმ პირთა წრე, რომელზეც ვრცელდება მშვიდობიანი შეკრების უფლების აკრძალვა იმ პირობებში, როდესაც ცალსახად არ დგინდება მათი უშუალო პასუხისმგებლობა სახელმწიფო და საზოგადოებრივი უსაფრთხოების დაცვაზე.
სახალხო დამცველი ამბობს, რომ კანონის მოქმედი რედაქციაც კი პრობლემურია, არათუ მისი გამკაცრებული ვარიანტი.
“[მოქმედი რედაქცია] არაერთხელ გამხდარა ევროპის საბჭოს ვენეციის კომისიის მწვავე კრიტიკის საგანი. ვენეციის კომისია განმარტავს, რომ მართალია, ადამიანის უფლებათა და ძირითად თავისუფლებათა დაცვის ევროპული კონვენციის მე–11 მუხლის მე-2 პუნქტი ითვალისწინებს შეიარაღებული ძალების, პოლიციის ან სახელმწიფო ადმინისტრაციის წარმომადგენლების მიმართ შეკრების თავისუფლების უფლების განხორციელებაზე”კანონიერი შეზღუდვების“ დაწესების შესაძლებლობას.
მიუხედავად ამისა, ეს შეზღუდვები უნდა დაწესდეს ყოველ კონკრეტულ შემთხვევაში ლეგიტიმური მიზნის მისაღწევად და პროპორციულობის პრინციპის დაცვით. უფრო მეტიც, ვენეციის კომისიის, ეუთოს დემოკრატიული ინსტიტუტებისა და ადამიანის უფლებების ოფისის ერთობლივ სახელმძღვანელო პრინციპებში აღნიშნულია, რომ კანონმდებლობით არ უნდა შეიზღუდოს პოლიციის ან სამხედრო პერსონალის შეკრების თავისუფლება, თუ შეზღუდვის მიზეზები პირდაპირ არ უკავშირდება მათ სამსახურებრივ მოვალეობებს და მხოლოდ იმდენად, რამდენადაც ეს აბსოლუტურად აუცილებელია პროფესიული მოვალეობის გათვალისწინებით” – ნათქვამია ომბუდსმენის განცადებაში.
საქართველოს სახალხო დამცველი მოუწოდებს პარლამენტს, გაითვალისწინოს სახალხო დამცველის მოსაზრებები და გამოთქვამს მზადყოფნას, აქტიური მონაწილეობა მიიღოს ცვლილებების საკანონმდებლო განხილვის შემდგომ პროცესში.