ახალი ამბებიკომენტარი

ანთებული ვარ იდეებით – ინტერვიუ ელენე ხოშტარიასთან

17 ოქტომბერი, 2017 • 5287
ანთებული ვარ იდეებით – ინტერვიუ ელენე ხოშტარიასთან

გთავაზობთ ინტერვიუს პარტია “ევროპული საქართველოს” თბილისის მერობის კანდიდატთან, ელენე ხოშტარიასთან, რომელსაც მიმდინარე პოლიტიკურ მოვლენებსა და მის ზოგიერთ საპროგრამო პრიორიტეტზე ვესაუბრეთ:

თქვენ ქალი კანდიდატი ხართ, ვინც თბილისის მერობისთვის იბრძვის, თუმცა თქვენ, მაინცდამაინც არ პოზიციონირებთ, როგორც ქალი კანდიდატი, ამაზე არ აკეთებთ აქცენტს. არადა, ეს პირველი შემთხვევაა და საქართველოში მოქმედ მერებს შორის არც ერთი არაა ქალი. მაინცდამაინც ვერც იმას გავიხსენებთ, რომ ქალთა უფლებების დამცველები და აქტივისტები კონსოლიდირებულად გიცხადებდნენ მხარდაჭერას. როგორ ფიქრობთ, რატომ?

ამ თემაზე გამოსვლაც მქონდა, სადაც ვსაუბრობდი, რომ მნიშვნელოვანია დაინგრეს სტერეოტიპები, რომ ქალი ან სახლში უნდა იჯდეს, ან პოლიტიკაში უნდა იყოს. მათ შორის მიმაჩნია, რომ მაგალითია, გყავდეს ოთხი შვილი და იყო საზოგადოებრივად, პოლიტიკურად აქტიური. მნიშვნელოვანია, რომ არჩევით თანამდებობაზე არ ყოფილა ქალი. ქალთა ორგანიზაციებთან მქონდა შეხვედრის მცდელობა, NDI-ის ვთხოვე და გამიკეთა…

ეს შეხვედრა უშუალოდ რას ეხებოდა?

მაგალითად, მშობელთა უფლებებს, უშუალოდ მერს რა შეუძლია, რომ გააკეთოს; გვქონდა საუბარი ბაღის დროის შეცვლაზე, რომ მშობლებმა შეძლონ მუშაობა; ერთ-ერთი გამოწვევაა ინფრასტრუქტურის მოწყობა და ა.შ. ეს კომპონენტი, რა თქმა უნდა, არის, მაგრამ მე არ მიმაჩნია, რომ საზოგადოებას თავს უნდა მოვახვიო… ზედმეტი აქცენტირება ამაზე, მგონია, რომ ხაზს უსვამს იმას, რომ შეუძლებელი რამ ხდება. თავისთავად, ეს თან სდევს პროგრამას, მაგრამ მე რომ გამოვიდე და ვისაუბრო, რომ ქალი ვარ და მომეცით ხმა, არ მგონია სწორი აქცენტი.

ამ შეხვედრაზე თუ იყო საუბარი იმის შესახებ, რომ ორგანიზებულად, თქვენთვის, როგორც ქალი კანდიდატისთვის, დაეჭირათ მხარი?

შევხვდი “25 ნოემბრის ჯგუფის” ორგანიზაციებს. მე ყველა ორგანიზაციას მოვიწვიე, მაგრამ ვერ გეტყვით, რომ ყველა ჩემი მხარდამჭერია და ეს ბუნებრივიცაა. მხოლოდ იმიტომ, რომ ქალი ვარ, მხარს არ მიჭერენ. თავისთავად, ალბათ, ქალთა ორგანიზაციების ინტერესებში შედის, რომ ქალი იყოს მერი. იქ დისკუსიაც იყო, რომ კი, ქალია, მაგრამ რაღაც [საკითხში] არ მომწონს და არ ვეთანხმები და ეს ბუნებრივია. ჩემი ხედვა არ მოსწონს, ჩემი პოლიტიკური პოზიცია არ მოსწონს. ამიტომ, მათ გადაწყვიტეს, რომ როგორც ასეთი, ქალთა ორგანიზაციების საერთო მხარდაჭერა არ გამოეხატათ. არის ნაწილი, რომელიც მხარს მიჭერს და არის ნაწილი, რომელიც არ მიჭერს და ნამდვილად პრეტენზია ვერ მექნება ამაზე. ყველაზე მნიშვნელოვანია მხარდაჭერა პოლიტიკურად და ხედვის მიხედვით.

თქვენს პროგრამაშიც არ არის ისეთი საკითხები ხაზგასმული, რაც უშუალოდ ქალებს უკავშირდებათ. მაგალითად, კანონით არსებობს მარტოხელა მშობლის სტატუსი და ეს სტატუსი ძირითადად ქალებს აქვთ. თუმცა ამ სტატუსის მქონე ადამიანებისთვის არ არის რაიმე შეღავათები, იგივე თუნდაც ფულადი დახმარება, რაც თვითმმართველობებს შეუძლიათ, რომ მოაგვარონ…

მე ვფიქრობ, რომ მიდგომა მაინც უნდა იყოს შემოსავალზე, გაჭირვებაზე დამოკიდებული. მე ვიყავი მარტოხელა დედა წლების განმავლობაში, მაგრამ მე არ მიმაჩნია, რომ სახელმწიფომ, როდესაც მე მქონდა შემოსავალი ისეთი, რომ შემეძლო თავი მერჩინა, არ მიმაჩნია, რომ ეს ფული უნდა ამოვიღო ვიღაცის ჯიბიდან და ჩემთან უნდა წამოვიდეს. ამიტომ ვფიქრობ, რომ მიდგომა უნდა იყოს შემოსავალზე დამოკიდებული. მარტოხელა დედის შემთხვევაში, ხშირად მუშაობის პრობლემაა ხოლმე და, რა თქმა უნდა, შემოსავლის მიხედვით დახმარება უნდა აღმოვუჩინოთ ისეთ მარტოხელა დედას, რომელსაც ნამდვილად აქვს შემოსავალი. არა მგონია, სამართლიანი იყოს, რომ მასზე დავხარჯოთ იმათი ფული, ვისაც ნამდვილად უჭირს.

ანუ ინდივიდუალურად შეისწავლით თითოეულ შემთხვევას მერიაში, თუკი მარტოხელა დედები მოგმართავენ დახმარებისთვის?

გაჭირვებულ ადამიანს უნდა აღმოუჩინო დახმარება და, რა თქმა უნდა, მოწყვლადი ჯგუფია მარტოხელა დედა.

შესაძლებელია სოციალურად დაუცველ ჯგუფს არ მიეკუთვნებოდეს და გარკვეული შემოსავალიც ჰქონდეს…

მე არ ვამბობ, რომ ქულების მიხედვით, ეს ქულები ზოგადად გადასახედია. პრობლემა ის არის, რომ სოციალურად დაუცველების ჯგუფი იჩაგრება, რომ ძალიან ხშირად რეალურად დაბალი შემოსავალი აქვთ და სისულელის გამო უხსნიან დახმარებას. მერს შეუძლია ამის დაბალანსება, რაც აქვს, და აქ იმას კი არ შევხედავ – პაკეტი აქვს თუ არ აქვს, რეალურად, საჭიროების მიხედვით რა ხდება.

ზოგადად, ვიზიარებ, რომ თავისთავად, მარტოხელა დედა უკვე მოწყვლადი ჯგუფია და შანსი იმისა, რომ უჭირდეს, უფრო დიდია, ვიდრე სხვა შემთხვევაში. ეს ძალინ კარგად მესმის. ერთადერთი ვამბობ, რომ მხოლოდ ამ კრიტერიუმით, რომ ჩვენ ბიუჯეტი მივმართოთ პროგრამული… ჩემს შემთხვევას ვამბობ კიდევ ერთხელ, როდესაც მქონდა შემოსავალი და ხელფასი, ჩემზე დაიხარჯოს იმის ფული, თუნდაც მარტოხელა დედის, რომელსაც ნამდვილად უჭირს, არ მგონია სწორი.

რას ფიქრობთ მერიაში გენდერული ნიშნით საკადრო პოლიტიკაზე. საინტერესოა თქვენი მოსაზრება, საკადრო პოლიტიკა უნდა იყოს თუ არა სქესის ნიშნით დაბალანსებული და რა მექანიზმით?

რა თქმა უნდა, უნდა იყოს და, ზოგადად, არჩევით ორგანოებში და მათ შორის ადგილობრივ თვითმმართველობაში დიდი გამოწვევაა, განსაკუთრებით- რეგიონებში და თბილისშიც. ქალთა წარმომადგენლობითობა სერიოზული გამოწვევაა და სერიოზული ხელშეწყობა სჭირდება. ჩემ ირგვლივ ეს ბუნებრივად მოხდა, ჩემს გუნდში ბევრი ქალია და ჩვენს პარტიას ბევრი ქალი კანდიდატი ჰყავს. თუ ვსაუბრობთ იმაზე – კვოტირებას შემოვიღებთ თუ არა. კვოტირების მომხრე, ზოგადად, არ ვარ, ამაზე ბევრი დისკუსია ყოფილა და მითქვამს, რომ მზად ვარ დისკუსიისთვის, მათ შორის, პარლამენტში კვოტირებაზე. პირადად ჩემთვის იდეოლოგიურად დისკრიმინაციულია, როდესაც კვოტა სჭირდება ქალს, მაგრამ  მე თუ დავინახე, რომ პრაგმატულად, პრაქტიკაში ეს მოიტანს შედეგს, მე მზად ვარ, რომ ამას მხარი დავუჭირო. რაც შეეხება მერიაში თანამშრომლებს, ბალანსი დაცული უნდა იყოს.

რა მექანიზმით დაიცავთ ამ ბალანსს?

კონკრეტული გადაწყვეტილების მიღების დროს არ უნდა ხდებოდეს დისკრიმინაცია. ძალიან ბევრია ნებაზე დამოკიდებული. მე ვფიქრობ, როცა ქალია მერი, ეგ უკვე თავისთავად მოტივაციაა ამის, მათ შორის, ბიუროკრატიულ სისტემაში. ჩვენ ძალიან სერიოზული პრობლემა გვაქვს მერიაში ნეპოტიზმის და ნათესავების დასაქმების. ძალიან გაბერილია შტატები, საკადრო პოლიტიკა შესაცვლელია, ზოგადად, რომ მერია პოლიტიკური აქტივისტების და ნათესავების დასაქმების ადგილი არ იყოს. რა თქმა უნდა, დამოკიდებულება არ უნდა იყოს დისკრიმინაციული ქალის მიმართ. კიდე ერთხელ ვამბობ, კვოტა იქნებოდა მექანიზმი, მაგრამ ჩემი დამოკიდებულება გითხარით. თავად პოლიტიკა პრაქტიკაში არ უნდა იყოს დისკრიმინაციული ქალების მიმართ?

ტესტი რა იქნება?

კაცი და ქალი თუ ერთი და იმავე მონაცემის არის, კაცი არ უნდა მიიღო… კონკურსის წესია ყველაზე სწორი, რომელშიც უნდა იყოს სამართლიანი პირობები.

დღეს თბილისი რა პრობლემების წინაშეც არის – იქნება ქაოტური მშენებლობები, არცთუ გამართული სატრანსპორტო სისტემა, სითი პარკი თუ ეკოლოგიური უკუსვლა – უმეტესად უკავშირდება თქვენი თანაგუნდელის, გიგი უგულავას მერობის პერიოდს. უფრო კონკრეტულად რომ გვითხრათ, იზიარებთ თუ არა ამ მოსაზრებას და რას მიიჩნევთ უგულავას მიერ მმართველობისას დაშვებულ მთავარ შეცდომად?

პირველ რიგში, ვერ გავიზიარებ იმას, რომ უმეტესი – ამ ფორმულირებას ვერ გავიზიარებ. რა თქმა უნდა, საზოგადოების შესაფასებელია, თუმცა კვლევა იყო და 49% პოზიტიურად აფასებს გიგი უგულავას საქმიანობას. ვერ გავიზიარებ იმას, რომ დიდი წილი პრობლემების გიგი უგულავას შექმნილია. სანამ გადავალ შეცდომებზე, სამართლიანობისთვის მინდა ვთქვა, რომ ჯერ ერთი, დამოუკიდებლობის მოპოვების შემდეგ პერიოდში, ბევრი პრობლემაა ობიექტურიც და სუბიექტურიც: ობიექტური იმიტომ, რომ დავიწყეთ და ჩავიბარეთ ქვეყნის და ქალაქის მართვა; სუბიექტური იმიტომ, რომ შევარდნაძის პერიოდში დიდი პრობლემა იყო კორუფციის და მათ შორის, მშენებლობებზე როდესაც ვსაუბრობთ. ტესტი არის – რა ჩაიბარა და რა ჩაგვაბარა. ჩვენ თუ შევადარებთ თბილისს, რომელშიც გიგი აირჩიეს, ნამდვილად უკეთესი ქალაქია.

უკეთესი ქალაქი რატომაა?

მაგალითად, არ არსებობდა ფუნდამენტური, ელემენტარული სერვისები, მაგალითად, ვირთხები – მე მახსოვს, ვირთხები დარბოდნენ სადარბაზოებში, იყო საშინელი ორმოები და საშინელი კორუფცია.

საპირწონედ შეგვიძლია გავიხსენოთ “თბილსერვისის საქმე”….

კორუფცია არ არის ეს საქმე, გიგი უგულავა ციხეში იჯდა, მათ შორის პოლიტიკური დევნით იჯდა ციხეში და ეს არის აღიარებული და ეს ჩანს იმ პროცესში, რომელიც იყო.

თვითონაც საუბრობს ამ შეცდომაზე…

დავასრულებ თუ შეიძლება, რაც გიგი უგულავას მიაჩნია, რომ მისი შეცდომა იყო, მათ შორის “თბილსერვისი”, ამაზე არაერთხელ მისაუბრია და, ზოგადად, დასამთავრებელია პრაქტიკა, რომელიც ახლაც გრძელდება, რომ აქტივისტები და პოლიტიკური ნიშნით იყოს ვინმე დასაქმებული. აქამდე მივალ, მაგრამ კორუფცია მე მახსოვს ნებართვის აღებაზე, ჩვეულებრივი ქრთამების სისტემა იყო. გიგი უგულავას დროს ქრთამების სისტემა აღარ იყო ნამდვილად მერია. ამაზე ორი აზრი არ არსებობს. არ იყო საერთოდ ავტობუსები, პირდაპირ შემიძლია გითხრათ, რომ დღეს ყვითელი ავტობუსები არის ძალიან მოძველებული, მაგრამ მაშინ ავტობუსი იყო წაშველება ქალაქისთვის. იყო ორმოები, რომელშიც მართლა შეიძლებოდა თავი გაგეტეხა, ქალაქი იმდენად მოუვლელი იყო, საშინელი გაჭირვება. ეკონომიკურ ნაწილსაც თუ შევხედავთ, ეკონომიკურად ბევრად განვითარებულია ქალაქი. ელემენტარული სერვისები ქალაქში შეიქმნა. მათ შორის “სითი პარკიც” იყო მცდელობა, ჩემი აზრით, არასწორი, პარკინგის სისტემის მოწესრიგების. ეს იყო აბსოლუტურად სხვა გამოწვევების წინაშე მდგომი ქალაქი.

რასაც ვერ მოერია, განსაკუთრებით მეორე პერიოდში, გიგი უგულავა და რაც იყო მისი შეცდომა. პირველი, ეს იყო, რომ ეკონომიკურ განვითარებაზე იყო იმხელა აქცენტი, რომ მშენებლობებისას არ იყო გათვალისწინებული ძალიან მნიშვნელოვანი კომპონენტი, რამაც მძიმე შედეგი მოგვიტანა ქალაქის გარკვეულ ნაწილში. ოღონდ აშენდეს და რაც გინდა აშენდეს – დაახლოებით ასეთი დამოკიდებულება იყო და სამწუხაროა, რომ ასე გრძელდება. მწვანე კომპონენტი, გამტარუნარიანობა, პარკინგი, გადაჭედილობა, იერი, ამ ყელაფრის მიმართ კეთდებოდა კომპრომისი ეკონომიკური განვითარებისთვის. ეს იყო შეცდომა იმიტომ, რომ ამან მოგვიტანა, არა მხოლოდ ამან, კიდევ ერთხელ გავიმეორებ, ეს მოყოლებულია შევარდნაძის პერიოდიდან, მაგრამ ამან დაამძიმა ნამდვილად ვითარება.

მეორე, ეს იყო, “სითი პარკი”, არასწორად დასმული ამოცანა და არასწორად დადებული ხელშეკრულება. არასწორად დასმული ამოცანა იმიტომ, რომ მათ ვალდებულებაში არ ედოთ საპარკინგე სივრცეების დამატებით შექმნა, ეს იყო უბრალოდ ზემოდან დახაზვა და ასევე ხელშეკრულების პირობები იყო მძიმე, ეს ნამდვილად შეცდომა იყო.

ეკოლოგია – უკვე ნაწილობრივ ვისაუბრე, ნებართვების სისტემა გიგის დროს შემოიღეს, მანამდე საერთოდ არ არსებობდა, თუმცა პოლიტიკა იყო არასწორი.

ნებართვის სისტემა შეიძლება არსებობდეს, მაგრამ თუ ყოველთვის გაიცემა…

მაგას ვამბობ, იყო ქალაქი, სადაც საერთოდ არანაირი წესი არ არსებობდა, რაღაც წესები შემოვიდა, რაღაც წესებმა კარგად იმუშავა, რაღაც წესები იყო შეცდომა. მიუხედავად იმისა, რომ ნებართვების სისტემა შემოვიდა, მაინც ხდებოდა… როგორც გითხარით, იმიტომ, რომ ძალიან დიდი აქცენტი იყო მშენებლობის განვითარებაზე, ისეთი, რომ სხვა კომპონენტებს არ აქცევდნენ ყურადღებას.

ესტაკადებზეც ამხელა აქცენტი, მე არ ვარ სპეციალისტი, რომ კონკრეტულ ადგილას ესტაკადები გავაკრიტიკო ან არ გავაკრიტიკო, თუმცა ამაზე მსჯელობა ნამდვილად მექნება სპეციალისტებთან და მქონია კიდევაც, თან ამ პერიოდში ეკონომიკურმა განვითარებამ მანქანების მომატება მოიტანა და არ არის გათვალისწინებული [ფეხით მოსიარულეები]. მათ შორის მე არ ვეთანხმები მიწის ზედა გადასასვლელს, ზებრების სისტემა უნდა იყოს ბევრად უფრო განვითარებული, საფეხმავლო სივრცეები ნამდვილად არ იყო გათვალისწინებული. საზოგადოებრივ ტრანსპორტზე დაიწყო, მაგრამ, სამწუხაროდ, არ გაგრძელდა. იმავე ტრამვაის პროექტი გიგის დროს დაიწყო, მაგრამ არ გაგრძელდა, ეს ფაქტია, რომ გასავითარებელი იყო, რადგან სამარშრუტო ტაქსები, ფაქტია, რომ დროებითი ღონისძიებაა და სამარშრუტო ტაქსები უნდა არსებობდეს ბევრად უფრო განვითარებული. მათ შორის აქტივისტების დასაქმება, მე მიმაჩნია, რომ საბჭოთა პრაქტიკაა…

გიკითხავთ მისთვის, რატომ მოხდა ასე?

ძალიან გულწრფელად გეტყვით, არის საკითხები, მაგალითად, სატვირთო რკინიგზის გადატანა, მისი პროექტის მიხედვით, მთლიანად რკინიგზა უნდა გადასულიყო ქალაქიდან. ძალიან ბევრი გვიკამათია ამაზე. მე როდესაც პროექტებზე დავიწყე საუბარი, რა თქმა უნდა, გავიარე გიგისთან კონსულტაცია, მერე წავედი და იმ ადამიანებს შევხვდი, ვინც აკრიტიკებდა გიგის, რამდენიმე სპეციალისტს, და მე დამარწმუნეს ამ ადამიანებმა, რომ სამგზავრო რკინიგზა აუცილებლად ქალაქში უნდა იყოს. ამაზე მქონდა ძალიან დიდი მსჯელობა გიგისთან, გიგი დღემდე ფიქრობს, რომ სამგზავროც უნდა გადავიდეს. მე ვფიქრობ, რომ არ უნდა გადავიდეს და, რა თქმა უნდა, პროგრამაში ასახულია ისე, როგორც მე ვფიქრობ. მნიშვნელოვანია, რომ მიუხედავად რაღაც განსხვავებებისა ჩვენს ხედვაში, რა თქმა უნდა, პროგრამაში არის ის და გაკეთდება ის, რასაც ამბობს კანდიდატი.

მეორე ნაწილია ის, რომ ის თავად საუბრობს საკუთარ შეცდომებზე, ამაზე ალბათ გიგის თავადაც შეგიძლიათ ესაუბროთ, არანაირი პრობლემა არ არის, მაგრამ მე რომ არ დამენახა, რომ ამ გუნდში და მათ შორის გიგის აქვს მზაობა და უნარი, რომ თავის შეცდომები გაიაზროს, რა თქმა უნდა, ჯერ ერთი, ვერც შევცვლიდი რაღაც ხედვას და ვერ იქნებოდა ეს განსხვავებული ხედვა, პარტია დამაძალებდა, მცდელობაც არ ყოფილა და, ზოგადად, მე ვერ ვხედავ ჩემს თავს ისეთ გუნდში, სადაც ადამიანები არ არიან თვითკრიტიკულები.

ის, რომ თქვენ და ყოფილი მერი ერთი გუნდის წევრი ხართ, საზოგადოებაში წარმოშობს კითხვებს თქვენს დამოუკიდებულებასთან დაკავშირებით. როგორ უპასუხებდით სკეპტიკოსებს?

მე როცა ვამბობ, რომ საზოგადოების შესაფასებელია, ვგულისხმობ იმას, რომ მე ჩემს თვისებებზე ვერ დავიწყებ ლაპარაკს, თორემ ფაქტებზე ნამდვილად შემიძლია საუბარი. კალაძე, რომელსაც პრეტენზია აქვს, რომ რაღაც სიახლეს გვთავაზობს, ტესტი იყო საკრებულოს შემთხვევა, ტესტი იყო პანორამა, როდესაც საქმე ეხება ბიძინა ივანიშვილს, აბსოლუტურად მწყობრი, ერთნაირი მესიჯბოქსი აქვთ; არანაირი მზაობა, რომ პასუხისმგებლობა აიღოს, ან შეცდომაზე ისაუბროს, ან ბიძინასგან განსხვავებული აზრი დააფიქსიროს, არ არის და ჩვენ ვხედავთ, რომ ეს იქნება ნარმანიაზე უფრო საშიში გამეორება, ვერ აკრიტიკებს ბიძინა ივანიშვილს.

ჩემს შემთხვევაში, უკვე ფაქტი არის, რომ მე პირდაპირ ვსაუბრობ და შემიძლია გავაკრიტიკო ჩემს გვერდზე მდგომი, გადაცემაშიც ვმდგარვართ ერთად, მის შეცდომებზე მისაუბრია და გარდა მაგისა, ფაქტია, რომ პროგრამაში წერია ის, რასაც გიგი უგულავა არ ეთანხმება და სხვებიც, იგივე გიგა ბოკერიაც შეიძლება სხვაგვარად ხედავდეს. იგივე ჩემი აქცენტი იმაზე, რომ ესტაკადები არ არის გამოსავალი. რომ არ მოსწონდეთ ვთქვათ ლიდერებს, გადაწყვეტილებები, საბოლოო ჯამში, პროგრამაში ეს ჩემი ხედვებია ასახული. ალბათ, ეს არის ტესტი. კიდევ ერთხელ მე ვფიქრობ, რომ დამოკიდებულების საკითხია. ადამიანი, რომელსაც დარჩება შთაბეჭდილება, რომ მე ზოგადად მორჩილი პოლიტიკოსი ვარ, ყველაფერზე თავისმქნევი და თვითკმაყოფილი, მე ვერ დავუწყებ იმაზე საუბარს, რომ ასეთი არ ვარ. ჩემი ამოცანაა, რომ მუშაობის პროცესში დავარწმუნო ამაში მოსახლეობა, მაგრამ თუ ამას ვერ შევძლებ, ვერავის დავაყვედრი: ადამიანის უფლებაა ისე იფიქროს, როგორც მოესურვება.

საუბარი დავიწყოთ სოციალური დაპირებებით, პენსიონერებს პირდებით 50-ლარიან დანამატს, ხოლო სოციალური დახმარების მქონე პირებს- 70-ლარიან დახმარებას, ამისთვის დათვლილი გაქვთ 195 მილიონი ლარი, რომელიც პრემიების, დანამატების და ფუფუნების საგნებზე, ბიუროკრატიის შემცირებით, ნეპოტიზმის აღმოფხვრით უნდა გამოთავისუფლდეს. კონკრეტულად შეგიძლიათ გვითხრათ, რა ნეპოტიზმის მაგალითებზე საუბრობთ ან რა კორუფციაზე?

კი, ზუსტად გეტყვით. მაგალითად, სად არის კორუფციული ხვრელი, სადაც იფლანგება ფული. ჩემი თვალით მაქვს ნანახი გზები, რომლებიც იგება ისე, რომ კომუნიკაცია არ არის გამოცვლილი და ყველამ იცის, რომ ეს მალე გაფუჭდება. ყოველ წელს იგება თავიდან. ისანში შემიძლია მიგასწავლოთ არაერთი ასეთი ადგილი, ეს მასობრივად ხდება და ეს ფლანგვაა ფულის, რომელიც შეგიძლია შეკვეცო.

კიდევ უფრო კორუფციული, ეს არის პირდაპირი წესით ხელშეკრულებები, ტენდერის გარეშე. მაგალითად, პროცენტულობა რომ ავიღოთ პირდაპირი წესით ხელშეკრულებებისა და ტენდერების, ეს ტესტია კორუფციულობის, ტესტებს და პროცენტულობას რომ თავი დავანებოთ, სადღაც 40%-ია. ხომ ყველამ ვიცით, რომ ახალი წელი ერთხელ მოდის წელიწადში, ეს ხომ არ არის უეცარი მოვლენა, რომელიც უეცრად დაგვატყდა თავს და ვერ ვასწრებთ ტენდერის ჩატარებას ახალი წლის ღონისძიებებზე. როგორ გგონიათ, რატომ შეიძლება პირდაპირი წესით დადო ხელშეკრულება? ორი აზრი არ არის, რომ ეს კორუფციული გარიგებაა. პირდაპირი წესით იდება, როცა ექსტრემალური ვითარებაა, ამით ხდება გამართლება, როდესაც ეს არის უმრავლეს შემთხვევაში და ისეთ შემთხვევაში, რომელიც ვერაფრით ექსტრემალური ვერ იქნება თავისი შინაარსით, ცხადია, რომ აქ არის კორუფციული გარიგება. არაერთი შემთხვევა  გვქონდა, დიდუბობა ჩაატარეს ახლად შექმნილმა მთავრობასთან დაახლოებულმა პირებმა.

გიკვლევიათ, ვინ დგას ამ კომპანიების უკან?

რა თქმა უნდა, და ამაზე არაერთი ბრიფინგი ჩაგვიტარებია.

ელენე ხოშტარია

ელენე ხოშტარია

როგორ მოხდება ამაზე რეაგირება თქვენი მერობის შემთხვევაში, სამართალდამცველებს ჩართავთ ამ საკითხში, ისინი დაიწყებენ კორუფციული სქემების გამოძიებას?

ერთი რამე მინდა ვთქვა, რომ აბსოლუტურად დაუშვებელია რევანშის გზით წასვლა, პოლიტიკურ რევანშზე ვსაუბრობ. მაგალითად, პოლიციელებმა, რომლებმაც არ შეგვიშვეს საკრებულოში, დაარღვიეს კანონი, ნამდვილად არ ვაპირებ, რომ იმ პოლიციელებზე ჯავრი ვიყარო და მათ აგონ ამ კანონდარღვევაზე პასუხი. პასუხი უნდა აგოს იმ პოლიტიკურმა ხელმძღვანელობამ, რომელმაც ეს გააკეთებინა. თავისთავად, ფორმალურად რომ მიუდგე, დანაშაულია, კანონი დაარღვიეს, მაგრამ ამას ვგულისხმობ, რომ რევანშის გზით არ უნდა წავიდეთ. სადაც კორუფციული შემთხვევები იქნება, რა თქმა უნდა, გამოძიებები უნდა ჩატარდეს და, რა თქმა უნდა, ყველა უნდა დაისაჯოს. თქვენ რა გგონიათ, მე ილუზია მაქვს, რომ ჩემი მერობის პირობებში ვინმე არ გამოჩნდება, ვისაც ხელი წაუცდება? ზუსტად ისეთივე სტანდარტი უნდა იყოს გამოძიების და ზოგადად ჩინოვნიკების მიმართ, როგორც მათ მიმართ, ვინც ახლა მუშაობს. მე უბრალოდ არ მინდა ის განცდა იყოს, რომ დავერევით ვინმეს, თან პოლიტიკური ნების ამბავია. ნარმანია, რომელიც კალაძეს, ივანიშვილს ყველაფრს გაუკეთებს და მერე ხელი შეიწმინდოს ვიღაც თანამშრომელზე, ნამდვილად არასწორი იქნება.

როდესაც ამბობთ, რომ ბიუროკრატიას შეამცირებთ მერიაში, აპირებთ კადრების შემცირებას?

კი, 500 ადამიანით არის, ზოგადად, გამგეობებიანად გაზრდილი შტატები. ახლა რომ ციფრებით დავიწყო [რამდენს გავათავისუფლებ], არასერიოზული იქნება აბსოლუტურად.

საიდან იცით, რომ არ გჭირდებათ ეს თანამშრომლები?

ვიცი, რომ არის გაზრდილი და ეფექტურობა ნამდვილად არაა გაზრდილი და მეორე, ერთი მაგალითი შემიძლია ცხოველთა მონიტორინგის მოგიყვანოთ, სადაც აბსოლუტურად არაფერი კეთდება არსებითად.

რამდენი ადამიანია მანდ დასაქმებული?

ციფრები არ ვიცი, მაგრამ 3.5 მილიონიდან, 3 200 000 იხარჯება ბიუროკრატიაზე, მათ შორის მათ ხელფასებზე, პრემია-დანამატებზე და ა.შ.

იმის ალბათობას არ უშვებთ, რომ შეიძლება მერიაში მისულმა აღმოაჩინოთ, რომ ყველა თანამშრომელი გჭირდებათ?

ვერ ვუშვებ ამის ალბათობას იმიტომ, რომ არ არსებობს საღი აზრი, როგორ შეიძლება დახარჯო 1 200 000 იმ საქმეზე, რომელიც გიჯდება 200 000. მახინჯი სისტემაა, ფაქტია. მე ციფრებს ახლა არ ვასახელებ, აქედან ეს წავა და ეს, ამ განწყობით არ მივდივარ, მაგრამ ყველა ვარიანტში რომ ქამრებია მოსაჭერი და გაბერილი ბიუროკრატია არ უნდა იყოს, ეს ფაქტია.

თქვენი ერთ-ერთი დაპირებაა დასაქმება… რომ 35 000 სამუშაო ადგილს შექმნით

მერიაში დასაქმებას არ ვგულისხმობ, სამუშაო ადგილების შექმნის ხელშეწყობა, სწორი ფორმულირებით რომ  ვთქვათ.

ხომ არ ფიქრობთ, რომ ეს დაპირება წინააღმდეგობაში მოდის ადამიანების გათავისუფლებასთან?

აბსოლუტურად კავშირში არაა და გეტყვით- რატომ. სამუშაო ადგილები უნდა შეიქმნას ეკონომიკის განვითარების ხარჯზე. წარმოდგენა, რომ სახელმწიფო სტრუქტურები არის დასაქმების წყარო და უბრალოდ, იმიტომ, რომ გაჭირვებაა, სახელმწიფო სტრუქტურებში უნდა დავასაქმოთ, არასწორია იმიტომ, რომ ამაზე იხარჯება ადამიანების ფული. ჩემი აქცენტი არის მცირე და საშუალო ბიზნესის განვითარებაზე, რომელიც აძლევს ადამიანს საშუალებას, რომ ჰქონდეს შემოსავალი, თვითონ დასაქმდეს თავის ნიჭის, სურვილის, გემოვნების მიხედვით. გარწმუნებთ, რომ ბევრ ადამიანს ურჩევნია ამის შესაძლებლობა ჰქონდეს, ვიდრე სახელმწიფო სტრუქტურაში იმუშაოს. ეს სამუშაო ადგილები იქმნება კონკრეტული პროექტებით. ეს არის გზა, როგორ უწყობს მერია ხელს სამუშაო ადგილების შექმნას. ინვესტიცია როდესაც იდება ქალაქში, იქ უკვე იქმნება სამუშაო ადგილები.

თქვენ თქვენს წინასაარჩევნო კამპანიაში ხშირად ამბობთ, რომ არ გინდათ პოპულისტური დაპირებები ამომრჩეველთან, ხომ არ ფიქრობთ, რომ 50-ლარიანი და 70-ლარიანი დახმარება მაინც არის პოპულისტური დაპირება? 

გეტყვით, რატომ არ ვთვლი. პირდაპირ მინდა გითხრათ, რომ საზოგადოების ნაწილში ეს ამას იწვევს, მაგრამ არაერთი ადამიანი მხვდება, რომელიც მართლა ელოდება იმას, რომ თუნდაც 50 ლარით გაეზარდოს პენსია. მეორე, ეს არ არის პოპულიზმი იმიტომ, რომ ეს არ არის ტყუილი და დათვლილი გვაქვს. იმიტომაც არ ვსაუბრობთ, რომ 500 ლარი გახდება პენსია. მესამე და ყველაზე მთავარი -მეც ამას ვამბობ, ეს არავითარ შემთხვევაში არ არის სოციალური ფონის ფუნდამენტურად გარდამტეხი. ფუნდამენტურად გარდამტეხი იქნება ის პროექტები, რომლებიც მოიტანს ეკონომიკურ განვითარებას და რომლებიც არ დააზიანებს გარემოს. ეს არის უსამართლობის მოკლევადიანი გამოსწორება, როდესაც ეს ფული არის თურმე ბიუჯეტში და შენ მას უბრალოდ არასწორად ხარჯავ. თუ არ შეიქმნება სამუშაო ადგილები და თუ არ შემცირდება სოციალურად დაუცველების რიცხვი, ან ის 70-ლარიანი დანამატი ფუნდამენტურად ნამდვილად არ ცვლის.

პოპულიზმთან დაკავშირებით მინდა გკითხოთ იმ წამოწყებაზე, რომელიც სხვადასხვა უბნებში თქვენს ცხოვრებას უკავშირდება, რაც შესაძლოა თავისთავად ძალიან კარგი იდეაა, თუმცა შეგვიძლია გავიხსენოთ შემთხვევა, რომ მაგალითად, ვერ მიხვედით სტუდიაში სტუმრად, რადგან გლდანში ცხოვრობდით. ამაზე მაშინ ხუმრობდნენ კიდეც, რომ გლდანში ცხოვრება კი არა, იქიდან ყოველდღე ცენტრში სიარულია რთული, რატომ ვერ მიხვედით სტუდიაში?

მე თვითონ ვხუმრობდი ჩემს თავზე, რომ ვიზას ავიღებ და გადმოვალ. ეს ძალიან კონკრეტული შემთხვევა იყო და საერთოდ ცხოვრებასთან კავშირში არ იყო. უბრალოდ გაწელილი გრაფიკი მქონდა, გვიან დამირეკეს და ვთქვი, რომ შემიძლია ჩავერთო იქიდან, სადაც ვარ. ცხოვრებასთან არანაირ კავშირში არ იყო, ასეთი ინტერპრეტაცია გააკეთა ჟურნალისტმა და მე ჩართვის მომენტში არ გავუსწორე.

ამ გამოცდილებამ ყველაზე სასარგებლო რა მოგიტანათ?

სამი რამ. ერთი, ჩემი აზრით, ვნახე, ასე ვთქვათ, გასაღები ამ ძალიან უიმედო სიტუაციაში, ძალიან დათრგუნული მოვდიოდი დიდი ხნის განმავლობაში საარჩევნო შეხვედრებიდან, არ იხსნება ადამიანი, იმდენადაა უნდობლობა. ამ ფორმით ურთიერთობით გავცდით საარჩევნო კონტექსტს და უბრალოდ ადამიანური ურთიერთობა ყალიბდება ამომრჩეველთან და მე მგონია, რომ ეს გრძელვადიანად ძალიან მნიშვნელოვანი ფორმაა ადამიანებთან ურთიერთობის. მეორე, ძალიან ბევრი რაღაც გამაცნო. ერთია, როცა რაღაც ზოგადად იცი, მაგრამ იმდენი ადგილი ვნახე, მაგალითად, ავჭალაში, მეფუტკრეობის დასახლება. ერთია, როცა მოგიყვებიან და მეორე, როცა შენი თვალით ხედავ. ამიტომ შეგრძნების დონეზე ქალაქის განცდა ბევრად უფრო მომცა ამდენ ადგილას ყოფნამ და ხანგრძლივმა ურთიერთობამ. აბსოლუტურად სხვა კუთხე არის რაღაცების დანახვის, თორემ პრობლემების გასაგებად წავედი, ასე არ არის, პრობლემები ყველამ ვიცით. ფუნდამენტურად არ შემიცვლია წარმოდგენა იმაზე, რა პრობლემებიც არის, შეგრძნების დონეზე ბევრად უფრო ღრმა აღქმა მაქვს ამ პრობლემების.

NDI-ის კვლევის მიხედვით ყველაზე პრიორიტეტულია თბილისის მოსახლეობისთვის ტრანსპორტი, საცობი, პარკირება. საზოგადოებისთვის ცნობილია თქვენი გუნდის პროგრამის შესახებ, რომელიც მრავალკომპონენტიანია. თუმცა, როგორია კონკრეტული გეგმა, გამარჯვების შემთხვევაში რითი იწყებთ: პარკირებით, საზოგადოებრივი ტრანსპორტით, ტრამვაით?

ყველა მიმართულებას, რაზეც ვსაუბრობთ, დამოუკიდებელი მიმართულებებია. პირველია, რა თქმა უნდა, ძალიან რაც იწვის – ეს არის ავტობუსების პარკის განახლება და აქ გრძელვადიანი ხედვა უნდა გქონდეს. ბევრად უფრო ძვირი გიჯდება, როცა ერთჯერადად იყიდი და სხვათა შორის სოფიის და ვარშავის მერს როდესაც შევხვდი, კონკრეტული მხარდაჭერა გვქონდა იმაზე, რომ დაგვეხმარება მათ შორის იაფ სესხებში, გრანტების მოძიებაში. რაც შეეხება პარკინგის სისტემის მოწესრიგებას, ძალიან სასწრაფოა. მიწისქვეშა პარკირების სისტემის აშენებას დრო უნდა და მე არ ვუყურებ ამას, როგორც პანაცეას. ხშირ შემთხვევაში, ისეთ ადგილებში, სადაც ამის გაჭირვებაა, შეიძლება ვერც გააკეთო. ამიტომ დროზე მიბმული სისტემის შემოტანა არაა იმდენად ძვირადღირებული. ყველაფერი ეს პარალელურად უნდა დავიწყოთ. საბოლოოდ, რაზეც მე ვსაუბრობ, არის 4-წლიან პერსპექტივაზე და რაღაც შემთხვევებში უფრო გრძელვადიანზე, მაგრამ ავტობუსების შევსება, ერთი ტრამვაის ხაზის გაყვანა და პარკირების სისტემის დანერგვა ამ 4 წელიწადში ნამდვილად შესაძლებელია.

თქვენი სატრანსპორტო რეფორმა არის მრავალკომპონენტიანი, ამისთვის თანხების მოპოვებას გეგმავთ საერთაშორისო ფონდებიდან, სესხების და გრანტების სახით. მაგრამ იმისთვის, რომ მერიამ სესხის აღება შეძლოს, სჭირდება მთავრობის თანხმობა. უახლოესი პოლიტიკური წარსული აჩვენებს, რომ ხელისუფლება და ოპოზიცია ვერც ერთ საკითხში ვერ თანამშრომლობს, ვერასდროს ვერ თანხმდებით ვერაფერზე. ასეთ შემთხვევაში როგორ შეძლებთ ამ სესხის მოპოვებას ტრამვაისთვის ან სატრანსპორტო რეფორმისთვის? უშვებთ თუ არა, რომ მთავრობამ შეიძლება მიზანმიმართულად შეგიქმნათ კრიზისები?

აბსოლუტურად არ გამოვრიცხავ მეც, რომ ნებისმიერ ოპოზიციურ კანდიდატს ხელისუფლებამ მიზანმიმართულად შეუქმნას კრიზისები.

თქვენს პარალიზებას რომ ეცადოს, რას იზამთ ასეთ შემთხვევაში?

ყველაფერი შეიძლება მოხდეს. გავაგრძელებ პოლიტიკურ  თუ სხვა საკითხისთვის ბრძოლას, საზოგადოების მხარდაჭერას აქვს ძალიან დიდი მნიშვნელობა, როგორ? გამოვა ეკონომიკის მინისტრი და იტყვის, რომ არ გვჭირდება ტრამვაი? არ არის ასე შავ-თეთრად. არის საკითხები, პირიქით, როგორ დააყენებ, ამას აქვს მნიშვნელობა. საკითხები, სადაც შეგიძლია შედეგი დადო. ნებისმიერი ოპოზიციური კანდიდატისთვის რთული იქნება, მაგრამ მე არ მგონია, რომ შეუძლებელია. ძალიან ღიად ვამბობ, რომ იქნება რთული, მაგრამ ჩვენ თუ არ დავიწყეთ ამ კულტურის დამკვიდრება… ესენიც სამუდამოდ ხომ არ არიან? პოლიტიკური ბრძოლაც გრძელდება, სუსტდებიან კიდევაც, შემდეგ არჩევნებზე მიმაჩნია, რომ ხელისუფლებაში დარჩენის შანსი საერთოდ არ აქვთ. ეს პროცესია, რომელმაც საბოლოო ჯამში უნდა გაამყაროს ჩვენთან დემოკრატია.

აქვე გკითხავთ საკრებულოზეც, რომელზეც მერობის შემთხვევაში მნიშვნელოვნად იქნებით დამოკიდებული. როგორ წარმოგიდგენიათ საკრებულოსთან მუშაობა, თუ თქვენი პარტიის წარმომადგენლები უმრავლესობით არ იქნებიან თბილისის საკრებულოში? ელოდებით თუ არა, რომ მმართველმა გუნდმა შეიძლება შეგიქმნათ კრიზისები, მაგალითად, არ დაგიმტკიცოთ ბიუჯეტი და როგორ გეგმავთ ამ კრიზისებთან გამკლავებას?

ყველაფერი შეიძლება, მაგრამ არ არის ეს ხელისუფლება ყოვლის შემძლე და მე არ ვუყურებ ასე, რომ რაც მოუნდებათ, ყველაფერი ყოველთვის გაუვათ. ეს არის პოლიტიკური ცხოვრება, რომ გაუწიო წინააღმდეგობა. ბიუჯეტს არ დაუმტკიცებს და, საბოლოო ჯამში, რას იზამს? პარალიზებას მოახდენს? თუ ავიღებთ 2012 წელს, მაშინ სულ სხა სიტუაცია იყო, მაშინ იყვნენ პოპულარობის პიკში, ძალიან დიდი მანდატი ჰქონდათ, იყო ბრაზი წინა ხელისუფლებაზე და შეეძლოთ რაღაცების გაკეთება, ახლა ნაკლები შეუძლიათ იმიტომ, რომ ძალიან დაწეული მათი მხარდაჭერა და მათაც იციან.

როცა ვსაუბრობთ სატრანსპორტო რეფორმაზე, თბილისის განტვირთვაზე და პარკირებაზე, ვერ ავუვლით სითი პარკის თემას გვერდს, თქვენ მიიჩნევთ, რომ არასწორი ხელშკრულება დაიდო, განგვიმარტეთ რას გულისხმობთ, რა უნდა დადებულიყო და რა შეეშალა თბილისის მერიას?

ეს ალბათ გიგის უნდა ჰკითხოთ, მე შემიძლია შევაფასო…

არ გილაპარაკიათ ამაზე?

კი, გვილაპარაკია, ოღონდ მე არ მინდა გიგის მაგივრად საუბარი. მე რა მიმაჩნია არასწორად, იმას გეტყვით და რატომ შეეშალათ, ეს უკვე გიგის ჰკითხეთ იმიტომ, რომ არასწორი იქნება მისი სიტყვების ჩემგან გამოყენება. ჩემი აზრით, ხედვა არ არსებობდა. საპარკინგე სივრცეები რომ საჭირო იყო მეტი, ეს ძალიან ცხადი იყო მაშინვე და ეს ამოცანა საერთოდ არ დაუსვამთ “სითი პარკისთვის”.

საპარკინგე ადგილები თავად ამ კომპანიას რომ შეექმნა?

ჰო, პირობებში უნდა ყოფილიყო, რა თქმა უნდა. თუ შენ ამ კომპანიასთან დებ კონტრაქტს… პარკირების პრობლემის მოგვარება “სითი პარკის” ამოცანაში აბსოლუტურად არ ყოფილა. “სითი პარკთან” დაიდო კონტრაქტი და ის, რასაც “სითი პარკი” გააკეთებდა, პარკირების პრობლემას ვერ მოაგვარებდა. მეორე პრობლემაა, რომ პირობების გადახედვის კუთხითაც ცუდად დაიდო. ისეთი პირობებია, რომლის გადახედვა არის საკმაოდ რთული. აი, ეს მიმაჩნია მთავარ პრობლემად.

მე როდესაც გეკითხებით, რატომ დადო უგულავამ ასეთი ხელშეკრულება, იქნებ არსებობს ობიექტური მიზეზები, რის გამოც ვერ დადო ქალაქისთვის ხელსაყრელი ხელშკრულება, თქვენ რატომ გგონიათ, რომ შეძლებთ?

პირველი იმიტომ, რომ ხედვა არ ჰქონდა-მეთქი, პარკირების პრობლემის მოგვარების სრულყოფილი ხედვა არ იყო და ისე დაიდო ეს ხელშეკრულება. არაფერი ობიექტური მიზეზები, რომ ვერ იდება ხელშეკრულება ნორმალურად, არ არსებობს. შეცდომაა მისი, ვერ დადო ისეთი ხელშეკრულება, როგორიც უნდა დაედო. კიდევ ერთხელ ვამბობ, შეგიძლიათ ესაუბროთ, რა იყო ამის მიზეზები, ობიექტური და სუბიექტური. როცა ვსაუბრობთ შეცდომაზე, ეს ნიშნავს, რომ ეს შეცდომა უნდა გამოსწორდეს და ნამდვილად არაა ისე, რომ ვერ დაიდება იდეაში.

თქვენ გაუქმებას აპირებთ ამ ხელშეკრულების და ჯარიმის გადახდას?

გადახედვას, ყველა ვარიანტში. აქ მთავარი “სითი პარკის” სახელი ხომ არაა, პირობებია, მერე მოვიყვან “სქაი პარკს”, მთავარია პირობები. თუ მოხერხდება, რომ იმავე “სითი პარკთან” ჩაიდოს ისეთი პირობები, რომელიც აკმაყოფილებს…

ეს პირობები არის დროზე მიბმული პარკირება?

ეს არის დროზე მიბმული პარკირება, დამატებითი პარკირების ადგილების შექმნა, ასე შემდეგ. უბრალოდ, ძალიან არასერიოზულია წინაწარ ვისაუბრო იმიტომ, რომ მოლაპარაკებების პროცესში წინასწარ შედეგი როგორ ვთქვა. ამოცანა არის, რომ დღევანდელი სტატუსკვო აღარ შენარჩუნდეს. ეს როგორ მოხდება- “სითი პარკის” საერთოდ გაშვებით, ახალი კომპანიის შემოყვანით- ვარაუდის დონეზე შემიძლია გითხრათ, რომ მგონია, ახალი კომპანია იქნება საჭირო, მაგრამ თუ უფრო იაფი დამიჯდება და შევძელით იმავე “სითი პარკთან” გადავხედოთ პირობებს, შეიძლება ეს კომპანია დარჩეს. ეს იქნება მოლაპარაკებებზე დამოკიდებული.

თქვენ თქვით, რომ ომის გამოცხადებას დეველოპერებთან არ აპირებთ, მერიამ უნდა იცოდეს, სად, რამდენი უნდა აშენდეს, სტანდარტებს დააწესებთ. თქვენი ქმარი m2 -ში მაღალ თანამდებობაზე მუშაობს, ჩვენ გვახსოვს აქციები, იგივე ამ კომპანიის წინააღმდეგ, ამ შემთხვევაში როგორ გაუმკლავდებით ამ ინტერესთა კონფლიქტს, რომელიც გექნებათ შესაძლოა ამ კომპანიასთან?

მე არ მგონია, რომ ინტერესთა კონფლიქტია იმიტომ, რომ იგივე ინტერესთა კონფლიქტი შეიძლება იყოს, საერთოდ ქმარი არ იყოს და შეიძლება ბიძაშვილი გყავდეს, რომელსაც უსამართლოდ სოციალური დახმარების მიღება უნდა და მისცე. დამოკიდებულების საკითხი მგონია და წესიერების. საერთოდ შეიძლება უმუშევარი იყოს და შენ შეიძლება კონტრაქტები გაუფორმო მერიიდან, ეგეც ინტერესთა კონფლიქტია. საერთოდ, ქმარი რომ გყავს, შეიძლება ეგეც პრობლემა გახდეს. კი, რა თქმა უნდა, ეს სფერო არის ახლო შემხებლობაში მერიასთან და ამიტომ კითხვის ნიშნები ძალიან კარგად მესმის, განსაკუთრებული გამჭვირვალობა ამ შემთხვევაში ძალიან მნიშვნელოვანია. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, ეს მისი კომპანია არ არის, ხელფასით დაქირავებული სპეციალისტია, ამას მნიშვნელობა აქვს. სამშენებლო ბიზნესი არ აქვს, მაგალითად, კალაძისგან განსხვავებით.

მაგრამ თქვენი დეკლარაციის მიხედვით, მაღალანაზღაურებადი კადრია…

რამდენი აქვს ხელფასი, მე კი არ ვიცი, სხვათა შორის.

როგორც გაქვთ მითითებული, წლიური შემოსავალი არის 100 000 ლარი.

ხო, არ მახსოვს ზუსტად. როგორ არა, ხელფასია, მუშაობს, მაგრამ კიდევ სხვა არის, რომ შენი კომპანიაა და ბიზნესმენი ხარ. ბიზნესმენი არაა, არის დაქირავებული თანამშრომელი. აქაც ტესტი რა არის? – რაც არ მომწონს ამ კომპანიის მუშაობაში, აბსოლუტურად ღიად მაქვს დაფიქსირებული, აქციებზე მივსულვარ m2-ის წინააღმდეგ. ჩემი პოზიცია არ იცვლება ჩემი ქმრის სამსახურის მიხედვით. არჩევნებამდე ასე იყო, კამპანიის დროსაც ასეა, პროაქტიულად მისაუბრია ამაზე, მაგალითად, იმავე “მწვანეებთან” ერთად უშუალოდ m2-ის ხელმძღვანელობას დავეტაკე პარლამენტში. კანონი შემოიტანეს პარლამენტში ხეების ჭრის გამარტივებასთან დაკავშირებით, ამის შესახებ გავიგე, საერთოდ არც მისაუბრია ჩემს ქმართან, ისე დავურეკე აქტივისტებს და პირდაპირ დავუპირისპირდი ყველაზე აქტიურად, შეგიძლიათ ნახოთ, m2-ის ხელმძღვანელობას. ამიტომ აქ ტესტია, როგორ იქცევი ასეთ სიტუაციაში. ასეთი სიტუაცია მქონია და ასე მოვქცეულვარ, იმის იქით ეს ეჭვები და კითხვები გასაგებია.

თქვენი ერთ-ერთი დაპირება და გეგმაა ძველი თბილისის რეაბილიტაცია, მაგრამ ამას ინვესტორების დაინტერესდებით აპირებთ, ამბობთ, რომ უნდა შესთავაზოთ საინვესტიციო წინადადებები, თუ გქონიათ ბიზნესწარმომადგენლებთან საუბრები და იცით, რომ მათ ეს აინტერესებთ, შეხვედრიხართ ვინმეს?

დეველოპერებთან არ მქონია შეხვედრები ერთი მარტივი მიზეზის გამო, ძირითადად ოპოზიციას არ ელაპარაკებიან, მაგრამ მაგალითი გვაქვს “ძველი თბილისის ახალი სიცოცხლის”, ერთადერთი ჩემი განსხვავება რეაბილიტაციის პროცესის მიმართ დამოკიდებულება არის, ბევრად უფრო ფრთხილად უნდა გავაკეთოთ. ესეც გიგის შეცდომად მიმაჩნია, რომ ზოგჯერ სიჩქარეში… მგონია, რომ ბევრად მეტი დაფიქრებაა საჭირო, როგორ შეძლებ რეაბილიტაციას, პროცესში უფრო ფრთხილად უნდა ვიყოთ, მაგრამ სერიოზულ შესაძლებლობებს უქმნის სამშენებლო კომპანიებს ამ უბნების რეაბილიტაცია. პირიქით, თუ ყველგან კორპუსი არ აშენდა, ჩვენი ეკონომიკა არ განვითარდება?! ეს იყო შეცდომა ჩემი აზრით.

რა ბედი ელის თქვენი მერობის პირობებში საპატრიარქოსთვის მიწების გადაცემის პრაქტიკას?

ზოგადად, დაფინანსებაზე მიმაჩნია, რომ ძალიან პოლიტიზირული საკითხია და უბრალოდ პოლიტიკოსები სარგებლობენ, ზოგადად, ეშინიათ ამ თემაზე საუბრის. ორი პრობლემაა დაფინანსებაში, მათ შორის მერიის მხრიდან მიწების გადაცემაში, ესაა გამჭვირვალეობა – რატომ? რისთვის? ყოფილა შემთხვევები, როდესაც მერიის მიწა ბიზნესმენის ხელში აღმოჩენილა და მეორე – დისკრიმინაციულია და მხოლოდ ერთი კონფესიის მიმართ ხდება და არა უმცირესობების მიმართ.

და საერთოდ რომ არ გადასცეთ არავის?

წინასწარ რომ ვთქვა, საერთოდ არავის არ გადავცემ, ეგებ ძალიან საინტერესო პროექტს აკეთებს. ზოგადად, კანონი რომ შემოვიღო, წესი რომ შემოვიღო, არც ერთ კონფენსიას არაფერს გადავცემ, ეგებ ისეთი სასწაული იდეით მოდის, სასწავლებლის გახსნით და ა.შ. ხისტი პოზიცია ამაზე არ მაქვს.

თუ ვერ გახდებით მერი, თქვენი პოლიტიკური ცხოვრება როგორ წარმოგიდგენიათ?

მე ძალიან დიდი იმედი მაქვს, რომ გავხდები, მაგრამ ამაზე ვისაუბროთ 21 ოქტომბრის შემდეგ. კიდევ ერთხელ მინდა გითხრათ, რომ ჩემთვის არც ერთ არჩევნებში მონაწილეობა არ არის მოკლევადიანი, ერთდღიანი ამბავი. მე პოლიტიკიდან წასვლას არ ვაპირებ მანამდე, სანამ იმ მიზნებს არ მივაღწევ, რაც მაქვს. იმიტომ, რომ ანთებული ვარ ამ იდეებით.

მასალების გადაბეჭდვის წესი