ახალი ამბებიკომენტარი

პარტიის შექმნას არ გამოვრიცხავ – ინტერვიუ ალეკო ელისაშვილთან

6 ოქტომბერი, 2017 • 6956
პარტიის შექმნას არ გამოვრიცხავ – ინტერვიუ ალეკო ელისაშვილთან

გთავაზობთ ინტერვიუს თბილისის მერობის დამოუკიდებელ კანდიდატ ალეკო ელისაშვილთან, რომელსაც მიმდინარე პოლიტიკურ მოვლენებსა და მის ზოგიერთ საპროგრამო პრიორიტეტზე ვესაუბრეთ.

ალბათ, არაერთი კრიტიკული აზრი მოისმინეთ და წაიკითხეთ საკრებულოს სხდომაზე პანორამა თბილისის საკითხზე განვითარებულ მოვლენებში უშუალოდ თქვენს როლზე. ხომ არ გადააფასეთ ეს მოვლენები ბოლო დღეების განმავლობაში?

არა. კიდევ ერთხელ მომეწონა ჩემი პოზიცია. აბსოლუტურად სწორად მოვიქეცი.

ზოგადად ჩანს, რომ ენმ-სგან, ევროპული საქართველოსგან, უკვე რესპუბლიკელებისგანაც დისტანცირება თქვენი სტრატეგიის ერთ-ერთი ნაწილია. მაგრამ ალბათ ერთია, როცა ენმ-ის დახმარება არ გსურთ თქვენთვის ხელმოწერების შეგროვებაში და მეორეა, ისეთი საკითხის გაპროტესტება, რომელიც თქვენც არ მოგწონთ…

მე თავიდანვე არ მომწონდა “პანორამა თბილისი”. 2014 წლიდან ვაპროტესტებ ამას. ჩემმა ზოგიერთმა ოპონენტმა ახლა გაიგო პანორამის არსებობა, თუმცა მე არავისთვის მისაყვედურია: მე რომ იქ ვიყავი, შენ რატომ არ დადექიო. შესაბამისად, ახლა რომ მეუბნებოდნენ, ჩვენ რომ ვიჩხუბეთ, შენ სად იყავიო, ძალიან არასერიოზულია. მე რომ ვჩხუბობდი, მაშინ სად იყვნენ? იმდენი მიჩხუბია პანორამასთვისაც და თბილისისთვისაც, რომ 30 პოლიტიკოსს ეყოფოდა. ასეთი საყვედურები ჩემთვის გაუგებარია. რაც შეეხება დისტანცირებას, ცხადია, ასეა, მე არ ვარ პარტიული კანდიდატი და [გაუგებარია] რატომ მსაყვედურობენ ხოლმე პარტიები: რატომ არ დავუჭირე მათ მხარი და რატომ არ ვიჩხუბე მათი პარტიისთვის…

არა, მათი პარტიისთვის ჩხუბზე არ არის [საუბარი], პანორამაზეა ლაპარაკი.

პანორამა თბილისს, როგორც შემეძლო, ვაპროტესტებდი და იქაც მინდოდა სხდომის გადადება. შემდეგ ის, რაც მოხდა, ჩემთვის ძალიან მიუღებელი იყო და პროტესტის ნიშნად ჯერ სხდომა დავტოვე, შემდეგ კი, მთლიანად საკრებულო. მათ თუ გულწრფელად აქვთ პროტესტი იმასთან დაკავშირებით, რაც 29 სექტემბერს მოხდა, წამოვიდნენ საკრებულოდან, როგორც ეს მე გავაკეთე  და თუნდაც ერთი თვით დარჩება “ოცნება” მარტო, ნოტარიულ ბიუროდ. მაგრამ თან ხელფასი გინდოდეს და თან წინასაარჩევნოდ ჩხუბობდე, ეგ არ მესმის.

არ ჯობდა, რომ ეს საკითხი წინასწარ გაგევლოთ თქვენს ოპოზიციონერ კოლეგებთან, ერთად ხომ არ გავაკეთოთ განცხადებაო?

ალეკო ელისაშვილი

რატომ უნდა შევუთანხმდე ასეთ რამეზე? მე ჩემი პროტესტი საკრებულოს სხდომაზეც დავაფიქსირე ეგეზეკუციის დროს, ავდექი და წამოვედი.

ისე გამოვიდა, რომ თქვენ წამოხვედით და ამბობთ, რომ ვინც მე ახლა არ გამომყვება, ივანიშვილის ნოტარიულ ბიუროში რჩებაო…

არ რჩება? რად უნდა ამას წინასწარ გავლა. თუ აღმაშფოთებელია ის, რაც მოხდა, ადექი და… თვითონ რომ დაესწროთ, მე ნამდვილად წამოვიდოდი მათ შემდეგ.

მოდით, ძალიან პრაგმატულად შევხედოთ: თქვენს ინტერესებში რანაირად შედის ის, რომ წინასაარჩევნო პერიოდში “პანორამა თბილისის” საკითხზე ივანიშვილთან მებრძოლ მთავარ ძალად ამომრჩევლის თვალში მხოლოდ ნაციონალური მოძრაობა ან ევროპული საქართველო ჩამოყალიბდეს და არა თქვენ? საუბარია იმ თემაზე, რომელშიც მანამდე ძალიან აქტიური იყავით?

ზოგადად, რაც არ მომწონდა, იმას ვაპროტესტებდი და სხვას არ ველოდებოდი ხოლმე. არც ის მერიდებოდა, რომ თუ ვინმე დაიწყებდა პროტესტს, იმასთან ერთად… მაგალითად, მე პარტიზან მებაღეებს შევუერთდი ვაკის პარკში…” ეს შენ გეხებას”. მნიშვნელოვანი არ არის, მეკუთვნის თუ თუ არა მე კონკრეტული ინიციატივა. რაც მიუღებელი იყო, იმაზე ან მე თვითონ ვიღებდი ინიციატივას, ან ვუერთდებოდი სხვის პროტესტს. თემატურად და ასე ქულებისთვის ნამდვილად არ შემიხედავს არაფრისთვის.

როდესაც გეკითხებიან ხოლმე, უპარტიო მერს პარტიებისაგან დაკომპლექტებულ საკრებულოსთან როგორ გექნებათ ურთიერთობაო, მოგყავთ ხოლმე თქვენი მაგალითი, როგორ თანამშრომლობდით ქართულ ოცნებასთან საკრებულოში, როცა საქმე თბილისისთვის მნიშვნელოვან და საჭირო თემებს ეხებოდა. ეს არ მოდის წინააღმდეგობაში იმასთან, რაზეც ახლა ჩვენ ვლაპარაკობთ, ანუ აფილაციის შიშთან… მერობის შემთხვევაში იმის შიშით, რომ ვინმემ პარტიული აფილაცია არ დაგაბრალოთ, როგორ მოახერხებთ, მაგალითად, ენმ-სთან ან ევროპულ საქართველოსთან თანამშრომლობას, თუ ამ უკანასკნელებს ქალაქისთვის სასარგებლო ინიციატივები ექნებათ?

მე აფილაციის შიში არ მაქვს. ყვირილში შეჯიბრი არ მინდოდა. რაში უნდა მიმეღო მონაწილეობა? სამი ჯგუფი ყვიროდა და მე რა ყვირილი დამეწყო? ჩემი მიზანი სხდომის გადადგება იყო. სხვასთან შეჯიბრი არ მჭირდებოდა. ელენე ხოშტარიას გარშემო მისი თანამებრძოლები იდგნენ, კადრებშიც ჩანს, მე აღარ მიმაჩნდა საჭიროდ… მანამდე საკრებულოს თავმჯდომარეს ეკამათებოდა და არც იქ მიმაჩნდა [ჩემი] დგომა აუცილებლად.

მე მყავს გუნდი, რომლის პრეზენეტაციაც გაიმართება. ზუსტად ისეთი ხალხი მყავს [გუნდში], რომელიც მერიას უნდა მართავდეს: პროფესიონალი და კეთილსინდისიერი. საკრებულოსთან ურთიერთობაში არასოდეს მეხამუშებოდა… თუ თბილისისთვის რაიმე სასიკეთო იდეა იყო წარმოდგენილი, იმის მიუხედავად, ვისთან რა დამოკიდებულება მქონდა, იმ პროექტს მხარს ვუჭერდი ხოლმე.

დღესაც არ ვეუბნები გამარჯობას ბიძინა გიორგობიანს, გამწვანების სამსახურის ყოფილ უფროსს, თამარაშვილის 13-ში მოჭრილი ხეების გამო, ერთმანეთს შევასკდით და ფიზიკური გაწევ-გამოწევა გვქონდა. ამის შემდეგ მან და გამწვანების სამსახურმა თბილისის საკრებულოში ქალაქის  გარემოს დაცვის სტრატეგია შემოიტანეს, გამოვედი და ვუთხარი: მიუხედავად ჩემი თქვენდამი დამოკიდებულებისა, დიდი მადლობა ამ სტრატეგიის გამო-მეთქი და პირველმა მე დავუჭირე მხარი. ქალაქის სასარგებლო საქმის გამო. მე ჩემი რაღაცების გვერდზე გადადება შემიძლია. მაგალითად, გიგი უგულავას მიმართ საშინელი დამოკიდებულება მაქვს, მაგრამ მის მიერ გაკეთებული კარგი საქმის დანახვაც შემიძლია: ლეღვთახევის გახსნა, ჩემი აზრით, ერთ-ერთი ყველაზე ბრწყინვალე პროექტი იყო, რაც კი 25 წლის განმავლობაში თბილისში გაკეთებულა.

თუმცა ის განცდა, რომ ახლა თქვენ გაურბიხართ სხვა პარტიებთან აფილაციის აღქმას, ალბათ, მხოლოდ ერთი ადამიანის ეჭვი არ არის და არც მხოლოდ საკრებულოში განვითარბულ მოვლენებს ვგულისხმობ, როდესაც ამას ვამბობ. ალბათ, სწორედ ამ სტრატეგიის ნაწილია ის, რომ თქვენ ღიად არ ამბობთ, დაუჭერთ თუ არა მხარს ზაალ უდუმაშვილს ან ელენე ხოშტარიას, თუ ისინი მეორე ტურში გავლენ. NDI-ის კვლევით, ჯამურად ოპოზიციის რეიტინგი კალაძეს აღემატება, მაგრამ მეორე ტურში თქვენი გასვლის შემთხვევაში, თუ ენმ და ევროპული საქართველო თქვენი ამ მაქსიმალური გამიჯვნის ფონზე მიიღებს გადაწყვეტილებას, რომ არ დაგიჭიროთ მხარი და თავის ამომრჩეველს მეორე ტურის ბოიკოტისკენ მოუწოდებს, როგორ გაიმარჯვებთ, გაქვთ ამის გეგმა?

თქვენც მინდა გისაყვედუროთ და ყველა ჟურნალისტს, მე თვითონაც ჟურნალისტი ვიყავი. სულ პოლიტიკურ პროცესზე მეკითხებით. ყველაზე მნიშვნელოვანი არის ის, რისი გამკეთებელი ვიქნები მერობის შემთხვევაში და რამდენად რეალურია ის, რასაც მე ვპირდები ამომრჩეველს. მეორე ტურში ვის დავუჭერ…

პარტიებთან აფილაცია არ მინდა იმიტომ, რომ არ ვარ პარტიის წევრი. ყველა პარტია ცდილობს, რომ რაღაცნაირად წამეპოტინოს. შეგნებულად არ ვარ პარტიის წევრი. მე რომ რომელიმე პარტიის წევრობა მდომოდა, დღეს ქართული ოცნების მერობის კანდიდატი ვიქნებოდი.

იყო შემოთავაზება?

არ იყო, მაგრამ ძალიან მარტივად მივიდოდი… მანამდე სხვა შემოთავაზებები მქონდა. არ მინდა იმიტომ, რომ მე ამ ქალაქში ძალიან რთული პრობლემების მოგვარებას ვაპირებ. ამისათვის საჭიროა, რომ მერს ორივე ხელი თავისუფალი ჰქონდეს. პარტიულს და დიდი ბიზნესის მხრიდან მხარდაჭერილ კანდიდატს, ხელები აუცილებლად შეკრული გაქვს… მე ნარმანიასავით სავარძლის საცვეთად მერიაში მისვლა არ მინდა. ძალიან სერიოზული პრობლემების მოგვარებას ვაპირებ. ეს იმდენად რთული პრობლემებია, რომ შეიძლება მთელი ჩემი პოლიტიკური კაპიტალი დავახარჯო ისე, რომ მეორე ჯერზე შესაძლოა აღარც ამირჩიონ. თუ ვინმე ამ პრობლემებს არ მოაგვარებს, ეს ქალაქი საცხოვრებლად უვარგისი იქნება. და მხოლოდ იმაზე თუ ვილაპარაკეთ- მეორე ტურში, მესამე ტურში… აგერ, არის ხუხაშვილი, სხვები [ექსპერტები] და ჰკითხეთ. მე ვემზადები გამარჯვებისთვის. ოპოზიციის მთელი ეს დარაზმული ბრძოლა ჩემ წინააღმდეგ მეორე ადგილისთვის ბრძოლაა.

ეს თქვენ წინააღმდეგ ბრძოლა იყო?

ეს არის ბრძოლა ჩემ წინააღმდეგ და ბრძოლა მეორე ადგილისთვის.

რას გულისხმობთ?

ისინი ცდილობენ, რომ მეორე ადგილზე გავიდნენ. ხედავენ, რომ ამ ეტაპზე მეორე ადგილზე მე ვარ და მე მებრძვიან. მე მათგან განსხვავებით უფრო გრძელვადიანი და შორს მიმავალი ამოცანა მაქვს, გამარჯვება მინდა. ისინი მე მებრძვიან, ქართულ ოცნებას კი არ უპირისპირდებიან. იმიტომაც არ დატოვეს საკრებულო, თორემ  ქართულ ოცნებას ძალიან უხერხულ პოზიციაში ჩავაგდებდით იქიდან წამოსვლით. ისინი მე მირტყამენ, რომ მეორე ადგილზე ან ერთი პარტია გავიდეს, ან მეორე ან სხვა. იმას ვერ ხვდებიან, რომ ახლა ჩემთან ბრძოლა ამაო გარჯაა, რაც წყალს ისევ ოცნების წისქვილზე ასხამს.

საკრებულოში განვითარებული მოვლენებიდან რანაირად გამომდინარეობს, რომ თქვენ წინააღმდეგ იბრძვიან…

“პანორამის” შემდეგ ვის საყვედურობდნენ… მე აღშფოთებული ვიყავი და ვარ ქართული ოცნების და საკრებულოს თავმჯდომარის ქმედებით, რომელმაც პოლიციას გამოუძახა და დარბევა მოაწყო. ისინი აღშფოთებული არიან იმით, რომ მუშტი-კრივი არ გავაჩაღე. 3-4 დღე რაზე ლაპარკობდნენ? ელისაშვილმა რატომ არ იჩხუბაო. წაიკითხეთ მათი ინტერვიუები. მე კი ნუ მებრძვი, ვინც აბუჩად აგიგდო, ჯარი და ავიაცია გამოგიძახა, იმაზე დაასველე სიტყვა.

ენმ-ს და ევროპულ საქართველოს გულისხმობთ?

დიახ და სხვა ოპოზიციურ პარტიებსაც.

სხვას ვის?

დანარჩენ ყველას.

რესპუბლიკელებსაც?

მათ შორის. მეორე ადგილისთვის ბრძოლა არის ძალიან სასაცილო.

რესპუბლიკელებიც მეორე ადგილისთვის იბრძვიან?

ყოველ შემთხვევაში რაღაცისთვის იბრძვიან…

მეორე ადგილისთვის ბრძოლა უხერხული, არასწორი და არაშორსმჭვრეტელურია. ეს არის ბოლო ფანჯარა, რომ არჩევნების გზით შეიცვალოს რამე ქვეყანაში. კონსტიტუციას ხედავთ, როგორსაც იღებენ და ამ არჩევნებში ჩემი მარცხი… გვერდიდან რომ შევხედოთ, ჩემზე არ არის აქ ლაპარაკი… ეს იქნება არჩევნების გზით ხელისუფლების ცვლის შანსის ხელიდან გაშვება. არაფერი აღარ შეიცვლება, სანამ ყელში არ ამოგვივა და რევოლუცია არ მოხდება. ისეთი კონსტიტუციაა, რომ პარლამენტში ყოველთვის ოცნება მოიგებს, პრეზიდენტს პირდაპირი წესით ვერ აირჩევენ. დარწმუნებული ვარ, რომ თბილისის მერის პირდაპირი არჩევითობის წესს შეცვლიან,  უკვე დაიწყეს თვითმმართველი ქალაქების გაკრეჭვა. შესაბამისად, ოპოზიციის ძალისხმევა, რომ მე მირტყან იმის ნაცვლად, რომ ოცნება დამარცხდეს ქალაქში, ძალიან არაშორსმჭვრეტელურია.

ელექტორალურად თქვენთვის ამჟამად შეიძლება მისაღები იყოს ის, რომ ნაციონალურ მოძრაობასთანაც იყოთ დაპირისპირებული და ქართულ ოცნებასთან, მაგრამ მხოლოდ პირველ ტურში, თუ თქვენ მეორე ტურში გადახვალთ, იქ ხომ სხვა ოპოზიციური პარტიების მხარდაჭერა დაგჭირდებათ?

რატომ ასწრებთ მოვლენებს. მოვიდეს მეორე ტური და…

ამაზე არ ფიქრობთ თქვენ ახლა?

მე ყველაფერზე ვფიქრობ, მაგრამ მოვიდეს მეორე ტური.

ამ კონფრონტაციის პირობებში რანაირად მოხერხდება…

მე არავისთან კონფრონტაციის პირობებში არ ვარ, ისინი არიან ჩემთან. მე ნაცმოძრაობასთან კონფრონტაციაში ვიყავი, როდესაც ისინი ხელისუფლებას წარმოადგენდნენ და საშიშები იყვნენ.

თქვენ ამბობთ, რომ მებრძვიანო და თუ ისინი გაკრიტიკებენ იმის გამო, რომ სათანადოდ არ გააპროტესტეთ. ეს ორი სხვადასხვა რაღაცაა…

მოდით…  ხომ გაინტერესებთ, ამ ქალაქში იქნება თუ არა სიმწვანე და საცობები როგორ მოგვარდება?

კი, ამაზე აუცილებლად გკითხავთ… თქვენ  მკაფიოდ უსვამთ ხაზს, რომ დამოუკიდებელი უპარტიო კანდიდატი ბრძანდებით და პარტიის წინაშე არსებულ ვალდებულებებს საკმაოდ ნეგატიურ კონტექსტში წარმოაჩენთ ხოლმე, მათ შორის- ჩვენს დღევანდელ საუბარშიც. ეს უშუალოდ ამ საარჩევნო კამპანიისთვის მოფიქრებული და გათვლილი სტრატეგიაა, თუ ზოგადადაც ფიქრობთ, რომ პოლიტიკაში პარტიები ცუდ როლს ასრულებენ?

ზოგადად, მე ვფიქრობ, რომ პარტიების გარეშე პოლიტიკა არ არსებობს. პარტია ძალიან მნიშვნელოვანი ინსტიტუცია და დემოკრატიული, სახელმწიფოებრივი პროცესის მამოძრავებელია, მაგრამ თბილისის მერს რაც შეეხება, მე ღრმად ვარ დარწმუნებული, რომ ახლა პარტიული კანდიდატი საჭირო არ არის. ჩვენთან პარტიულობაც ძალიან უშნოდ არის ჩამოყალიბებული. რომელი პარტიაა, რომელსაც შიდა დემოკრატია აქვს ჩამოყალიბებული? სად არის პრაიმერეზი, შიდა პარტიული არჩევნები, თავმჯდომარეები რამდენად ხშირად იცვლებიან პარტიებში? პარტიები ამორტიზებულები არიან. მე ამ ბრძოლაში უფულოდ და ყოველგვარი პარტიული ინფრასტრუქტურის მხარდაჭერის გარეშე შეგნებულად შევედი. ორი რამაა შესაცვლელი: თვითონ პოლიტიკური სტრუქტურაა საქართველოში დასაჯანჯღარებელი და მინდა, რომ პრეცედენტი შევქმნა.

პარტიის წევრობა რატომ არის…

არა, არ მიმაჩნია, რომ პარტიის წევრობა ცუდია ან სირცხვილია. მე პირიქით, იმ სტერეოტიპის დანგრევა მინდა, რომ თითქოს პოლიტიკაში ყოფნა წესიერ ადამიანებს არ შეუძლიათ.

ჯერ ერთი ხნულია გასაყვანი იმისათვის, რომ პოლიტიკაში ყოფნა არ ტეხავდეს. შესაძლოა პოლიტიკაში მოქმედებდე ისე, რომ ბინძური ტიპი არ იყო და ფულს არ აკეთებდე. ამ სტერეოტიპის დამსხვრევა მსურს და მინდა, რომ ნორმალური ხალხი ავიყოლიო და პოლიტიკაში წავიყვანო.

პარტიის შექმნას აპირებთ?

არაფერს გამოვრიცხავ. პოლიტიკაში ორი დღით არ მოვსულვარ და არც საშოვარზე ვარ აქ, თუმცა ის პარტიული სტრუქტურა და პოლიტიკური ისტებლიშმენტი, რაც გვაქვს, განვითარებას აფერხებს. [პარტიები ჩამორჩნენ] 21-ე საუკუნეს. ბელადური პარტიები…

საქართველოში არ გახსენდებათ პარტიის მიერ წარდგენილი პოლიტიკოსები, რომლებიც საკუთარი პოლიტიკური გუნდების წინააღმდეგ წასულან, როცა საჭიროდ ჩაუთვლიათ და სხვა ტიპის გადაწყვეტილება მიუღიათ? გიორგი მარგველაშვილი ოცნებაში…

პოლიტიკური ლანდშაფტი შეცვლილია?

როცა თქვენ ამბობთ, რომ პარტიულ კანდიდატს აუცილებლად რაღაც ნეგატიური ვალდებულებები აწევს მხრებზე, ანუ ეს მთლად ასეც არ შეიძლება რომ იყოს…

ნორმალური, დასავლური ტიპის პარტიები, სადაც შიდა დემოკრატია, არჩევითობა, შეჯიბრებითობაა,  ძალიანაც კარგი და მისასალმებელია, მაგრამ ნახეთ, რომელიმე პარტია შიდა დემოკრატიის სახით… თვითონ პარტიებში ხომ არიან ბელადები? ის მაჟორიტარები, რომლებიც წარმოდგენილი არიან, რის საფუძველზე შეირჩა, ვინ მიიღო გადაწყვეტილება, პარტიის ბოსებმა, ხომ? ეს არ არის მცირე დონის დიქტატურა, როცა რამდენიმე ბელადი იღებს გადაწყვეტილებას პარტიაში?

თქვენი პარტია როგორი იქნება?

ჩემს პარტიაზე არ არის საუბარი. მე ჯერ თბილისის წინაშე მდგარი პრობლემების მოგვარება მაქვს მიზნად დასახული. თბილისში პრობლემების გადაჭრა დანარჩენ საქართველოსაც ამოასუნთქებს, რადგან ახალ ბიძგს მისცემს პოლიტიკური, სამეურნეო თუ საინვესტიციო თვალსაზრისით. ახალი ტალღა უნდა წამოვიდეს. ასეთ სერიოზულ პრობლემებს რომ შეეჭიდო, ამისთვის ზედმეტი ვალდებულებებით არ უნდა შეხვიდე ბრძოლაში. თბილისში რეფორმები და ცვლილებებია მომწიფებული.

მაგალითად, რესპუბლიკელები და თავისუფალი დემოკრატები, რომლებიც გთავაზობდნენ კანდიდატობას, რა ვალდებულებებს აგკიდებდნენ? თუ იყო ამაზე საუბარი, თუ დაასახელეს ასეთი ვალდებულებები?

არ ვარ რესპუბლიკელებისა და თავისუფალი დემოკრატების კანდიდატი.

ზოგადად, პარტია ნებისმიერ შემთხვევაში გექაჩება. ვიღაცის წინაშე რომ ვალდებულება გაქვს, ადამიანური მომენტია, რომ მას რაღაც ანგარიში უნდა გაუწიო. მე კიდევ ერთხელ ვიმეორებ არ მინდა ვინმესთან ვიყო ანგარიშვალდებული, ხალხის გარდა. ზედმეტი პარტიული ტვირთი რატომ უნდა მქონდეს. საერთოდ ასე ხდება ხოლმე, რომ აბა, ის გამგებელი ჩვენი უნდა იყოს, თუ მოადგილე, ადამიანური ვალდებულებაა, რომ როცა შენ მხარში დაგიდგნენ გაჭირვებაში და დაგეხმარნენ, რესურსი მოგაშველეს, შენ ვერ იტყვი, რომ იცით რა, ცარიელი ფურცლიდან ვიწყებ, მე გავიმარჯვე და თქვენ წადით სახლში. ვალდებულებებზე შეგნებულად ვთქვი უარი იმიტომ, რომ ქალაქში ცვლილებები მომწიფებულია და ამას ორივე შეუბორკავი ხელით დაძგერება სჭირდება.

რომ ვერ გაიმარჯვოთ, მაინც დარჩებით პოლიტიკაში?

პოლიტიკაში ვრჩები, რადგან მე აქ მოვედი იმისათვის, რომ ძალიან ბევრი რამე შევცვალო.

გადავიდეთ თემებზე, რომლებიც NDI – ის კვლევის მიხედვით ყველაზე პრიორიტეტულია თბილისის მოსახლეობისთვის. ტრანსპორტი, საცობი, პარკირება, საზოგადოებისთვის ცნობილია თქვენი გუნდის პროგრამის შესახებ, რომელიც თითქმის თანხვედრაშია გენგეგმის ჯგუფის ხედვებთან. თუმცა, როგორია კონკრეტული გეგმა, გამარჯვების შემთხვევაში რითი იწყებთ: პარკირებით, საზოგადოებრივი ტრანსპორტით, ტრამვაით?

ელისაშვილის სატრანსპორტო პოლიტიკის სანახავად, დააკლიკეთ აქ

პირველი რიგში, მართვის სტრუქტურა უნდა შეიცვალოს მერიაში.ზემო რგოლიდან 30 კაცი სახლში მიდის, გამგებლები, სამსახურების უფროსები, მერის მოადგილეები, სსიპ-ების და აიპ-ების ხელმძღვანელები. თუმცა იქ გამგებლებშიც და სამსახურის უფროსებშიც არის რამდენიმე ადამიანი, რომელიც მინახავს, როგორ მუშაობს და რამდენიმე მათგანს დავტოვებ.

დღეს მერია აბსოლუტურად დაშლილია და რამდენიმე სამსახური მთლიანად კორუფციაშია ჩაძირული. კორუფცია უნდა გაიწმინდოს და ჩემს გუნდთან ერთად ამას გავაკეთებთ. მთავარია არა ფულის კეთება, არამედ საქმის. ის, ვინც მექრთამეა და ვისაც ხელი  ფულსიკენ  გაურბის, მისი ადგილი მერიაში არ არის.

ამას თქვენ გააკეთებთ? ეს ხომ პროკურატურის… მართლმსაჯულების სისტემებმა უნდა დადონ დასკვნა და თქვან, რომ ესა თუ ის არის კორუფციაში მხილებული.

3 წელია მერიასთან შეხება მაქვს და სათითაოდ ვიცნობ ყველას. ვინ რისი გამკეთებელია.

დიახ, მაგრამ მხოლოდ ერთი ადამიანის შეხედულება რამდენად…

… მე არავის დაჭერას არ ვაპირებ, მაგრამ ზედა რგოლს რომ გაუშვებ და საშუალო რგოლიდანაც რამდენიმეს მიაყოლებ, სხვები ნორმალურად იმუშავებენ. იქ, მეორე მხრივ, არიან ადამიანები, რომლებსაც საქმის საკეთებლად ხელები ექავებათ. ჯერ მართვის სისტემა შეიცვლება მერიაში და შემდეგ უნდა დაიწყო მნიშვნელოვანი პრობლემების გადაჭრა.

ცალკე აღებული არც ერთი პრობლემა არ მაქვს, ყველა პრობლემა გადაჯაჭვული და ურთიერთგანმაპირობებელია. ჰაერის პრობლემა განპირობებულია ქაოტური მშენებლობებით, იმით, რომ საზოგადოებრივი ტრანსპორტი დაჯართულია, ამიტომაა ბევრი მანქანა ქალაქში, ამას მოჰყვება საცობების პრობლემა, პარკინგის თემა.

პირველი, რის გაკეთებასაც მე დავიწყებ, იქნება საზოგადოებრივი ტრანსპორტის რეფორმა. თანხა, რომელიც ახლა უაზროდ არის გადანაწილებული… მაგალითად, ბიუროკრატიის შენახვას 215 მლნ ლარი ხმარდება, ანუ მთელი ბიუჯეტის ¼.

ერთ წელში ამბობთ?

826 მილიონია თბილისის ბიუჯეტი  და 215 მლნ. ხელფასებსა და საქონელში, ასევე მომსახურებაში იხარჯება. კატასტროფაა. ბიუჯეტის მეოთხედი არ უნდა ხმარდებოდეს ბიუროკრატიას… თან, როგორ ბიუროკრატიას.

მერიის ანგარიში დევს უწყების ვებგვერდზე, სადაც აღნიშნულია, რომ 2016 წლის დაზუსტებული ბიუჯეტიდან ხელფასებზე უფრო ნაკლები თანხა დაიხარჯა, ვიდრე თქვენ დაასახელეთ.

87.6 მლნ. ლარი არის სახელფასო ფონდი და დანარჩენი თანხა არის საქონელი და მომსახურება…

ანუ კომპიუტერები და…

კომპიუტერები, მაცივრებიც და გაუგებარი რაღაცები, რბილი ავეჯი… ეს უნდა შემცირდეს და თანხა დაზოგილიც და დანარჩენიც უნდა მოხმარდეს საზოგადოებრივი ტრნაპსორტის გამართვას. მეტროს შესაძლებლობები უნდა გაძლიერდეს. შემადგენლობები უნდა დაემატოს….  ასევე 300 ავტობუსია ჰაერივით საჭირო და რატომ იყიდეს 143 ავტობუსი, როცა სულ მცირე 500 გვჭირდება, გაუგებარია. ტრამვაის ქსელი არის დასაწყები, პროექტირება, გეგმარება და გაყვანა. მე პროფესიონალებთან კონსულტაციების შემდეგ მიმაჩნია, რომ კარგი იქნება, თუ ტრამვაის პირველი ხაზი დიდი დიღომი – ვაშლიჯვარი – დიღმის მასივი – დიდუბის მეტროს მიმართულებით გავა, ისევე როგორც არ იყო ცუდი იდეა უგულავას დროს დელისი – ორთაჭალის ტრამვაის ხაზი.

თუცა ძალიან ძვირია ეს პროექტი…

არც ისე ძვირია. მეტროპოლიტენის ერთი კილომეტრი გვირაბის გაყვანას 120 მლნ. დოლარი სჭირდება, 11 მლნ. დოლარი უნდა ტრამვაის.

დელისი – ორთაჭალა, ის მარშრუტი, რაც თქვენა ახსენეთ, უგულავას მერობის დროს ფრანგული კომპანიის დათვლით 140 მლნ. ევრო ჯდებოდა.

კი, და ქალაქს არ უღირს? ორ ძალიან მნიშვნელოვან უბანს შეაერთებდა მეტროსთან.

ეს ფული საიდან უნდა მოვიდეს?

საიდან მოვიდა ავტობუსების ფული… ნაწილი EBRD-ის შეღავათიანი კრედიტი იყო და ნაწილი ევროკავშირის საჩუქარი… ევროკავშირმა 7 მლნ. ევრო გვაჩუქა ახალი ავტობუსებისთვის, შეიძლება მათთან ლაპარაკი. და ამის გარდა თბილისის ბიუჯეტს აქვს უზარმაზარი რესურსი. ტრამვაის ქსელის განვითარება, ჩემი აზრით, 10-12-წლიანი გეგმა უნდა იყოს. წელიწადში დაახლოებით 60 მლნ. დაგვჭირდება იმისათვის, რომ ქალაქი დაიქსელოს, სრულად არა, მაგრამ მეტროსადგურებიდან ძალიან მოწყვეტილი უბნები რომ შევაერთოთ…

ანუ ერთ ვადაში ეს ვერ მოესწრება.

ვერ მოესწრება, თუმცა სავსებით შესაძლებელია, რომ ერთ ვადაში რამდენიმე უბანი- ორთაჭალა, ვაკე ასევე დიდი დიღომი, ვაშლიჯვარი- დაუკავშირდეს მეტროს. 12 წლისთავზე საკმაოდ კარგად იქნება დაქსელილი ქალაქი.

რატომ მაინცდამაინც ტრამვაი და არა ჩქაროსნული ავტობუსის ტრანზიტი [BRT], რომელიც უფრო იაფია და რეკომენდაციაც არსებობს თბილისისთვის…

… ტრამვაი ეკოლოგიურად უფრო სუფთაა, ავტობუსს მაინც აქვს რაღაც გამონაბოლქვი. გარდა ამისა, გაცილებით დიდი საექსპლუატაციო რესურსი აქვს ტრამვაის, კაპიტალური შეკეთების პირობებში 40 წელი შეიძლება იაროს ქალაქში.

ჯერ საზოგადოებრივ ტრანსპორტზე აკეთებთ აქცენტს და შემდეგ პარკინგზე?

საზოგადოებრივი ტრანსპორტის ქსელი თუ არ გაიმართა, პარკინგს არაფერი ეშველება. საზოგადოებრივი ტრანსპორტის  ქსელის განვითარება ალტერანტივის  შექმნას ნიშნავს. ამის შემდეგ უნდა დაიწყოს ქალაქში მოძრავი მანქანების რაოდენობის შემცირება. არანაირი თანხა და პარკინგი არ ეყოფა იმ რაოდენობის მანქანებს, რაც დღეს თბილისში დადის.  ეს არანორმალური რაოდენობაა. ათას სულ მოსახლეზე თბილისში საშუალოდ 491 მანქანა დადის. ლონდონში ათას ადამიანზე 366 ავტომობილი მოდის, ეს იმ ფონზე, როცა ლონდონში ჩვენზე ასჯერ უფრო მდიდრები არიან. რას გვეუბნება ეს რიცხვები? იქ საზოგადოებრივი ტრანსპორტის ქსელი განვითარებულია. ამიტომ ხალხს საზოგადოებრივი ტრანსპორტით სიარული ურჩევნია.

თუმცა არის ქალაქები, სადაც ამ შეფარდებით 1000 ადამიანზე თბილისში უფრო მეტი მანქანა მოდის, მაგალითად, ამერიკაში, მაგრამ…

იქ კულტურის ნაწილია და ქალაქები მანქანებისთვის იყო დაგეგმარებული. ევროპული და ქართული ქალაქები (რუსთავის გარდა) მანქანებისთვის არ იყო დაგეგმარებული. არანაირი რაოდენობის პარკინგი არ ეყოფა თბილისს. ქალაქში 600 000-მდე მანქანა დადის და სულ 35 ათასი საპარკინგე ადგილია. ფიზიკურად არ დაეტევა ამდენი მანქანა. ერთ მანქანაზე 5-6 საპარკინგე ადგილი უნდა ივარაუდო, რადგან მარტო ერთ ადგილას არ ჩერდება.  მთელი თბილისი პარკინგი ხომ არ იქნება?

გეგმა რა არის?

ჯერ საზოგადოებრივი ტრანსპორტის განვითარება და ამის მერე პარკინგის ინფრასტრუქტურის შექმნა. შემდეგ დაიწყება პარკინგის გაძვირება. ანუ ქმნი ალტერნატივას საზოგადოებრივი ტრანსპორტის სახით და პარკინგს აძვირებ.

ეს ერთ ვადაში ხდება?

4-წლიან ვადაში თავისუფლად არის შესაძლებელი. მეტროს აქვს რესურსი, რომ 70%-ით მეტი მგზავრი გადაიყვანოს. 1980-იან წლებში მეტროს 500 000 – 520 000 მგზავრი გადაჰყავდა დღიურად. დღეს მხოლოდ 289 000 მგზავრი გადაჰყავს დღეში. ახლაც არის შესაძლებელი, რომ ამდენი მგზავრი გადაიყვანოს. ტექნიკურად 700 000 მგზავრის გადაყვანის რესურსიც კი არსებობს, თუმცა ეს საოცნებო მაჩვენებელია და აქამდე ვერ ავალთ, მაგრამ ამ წუთას დეპოებში მეტროს 7 შემადგენლობა იჯართება, სარემონტოა. მეტროპოლიტენს რომ 7 შემადგენლობა დამეტაოს….

მგზავრთა ლოდინის…. უფრო სწორად, ინტერვალი მეტროს შემადგენლობების მგზავრობას შორის როგორ შეიცვლება?

დღეს ინტერვალი 4-დან 10 წუთამდეა. ტექნიკურად მეტროს შეუძლია, რომ 1.3 წუთზე ჩამოვიდეს ინტერვალი, ამის შემდეგ უკვე ავარიები მოხდება და არ შეიძლება. ინტერვალს როგორ შეამცირებ? უფრო სწრაფად ხომ არ ატარებ მატარებელს, უფრო მეტი შემადგენლობა რომ ივლის, აი, მაშინ შემცირდება ავტომატურად.

მე, მაგალითად, არაერთხელ ამირიდებია მეტროში ჩასვლისაგან თავი, რადგან ვიცი, რომ საღამოს 7-8 საათზე ჭყლეტაა. მეტროს შესაძლებლობები უნდა გავაძლიეროთ, გარდა ამისა, საჭიროა, რომ ყველა ავტობუსი კომფორტული იყოს და სამარშრუტო ტაქსები პერიფერიებში ავიყვანოთ. არ შეიძლება, რომ ძირითად ხაზებზე მარშრუტკები დადიოდნენ. ქალაქის ცენტრში ძირითად მარშრუტებზე ავტობუსებმა უნდა იაროს. ჩვენი ტრანსპორტის ქსელი 1990-იანი წლების ქაოსის შემდეგ ჩამოყალიბდა. დავშალოთ ეს ქსელები და შევხედოთ, რა სისტემა გვაქვს? ახლანდელი სისტემით, მეტრო, მარშრუტკა და ავტობუსი ერთმანეთის კონკურენტები არიან და ხაზების დუბლირებას ახდენენ. მეტროს თავზე გადადის მარშრუტკის ხაზები, თან რამდენიმე ხაზი. იმიტომ არიან ერთმანეთთან გონკაობაში მარშრუტკები. ეს ქსელები  უნდა გავაცალკევოთ და საზოგადოებრივი ტრანსპორტის სისტემა მეტროს უნდა დავაშენოთ, ასევე გვექნება ავტობუსის ხაზები და სადაც სიცარიელე დარჩება, იქ დავტოვოთ მარშრუტკის ხაზები. ამის გაკეთება დღესაც შეგვიძლია, ეს აუცილებლად გააუმჯობესებდა და გაზრდიდა ტრანსპორტის ეფექტურობას. ამას დამატებული მეტროს შემადგენლობების გაძლიერება, ამას დამატებული კომფორტული ავტობუსები, ამას დამატებული ტრამვაი და უკვე ადეკვატური სატრანსპორტო სისტემა გვექნება. მერე დაიწყებ ქალაქის ზონებად დაყოფას [პარკირებისთვის]. არ შეიძლება, რომ ლესელიძეზე 24 საათით მანქანის დგომა  იგივე ღირდეს, რაც მუხიანში ან თემქაზე, სადაც საპარკინგე ადგილი პრობლემა არ არის. ასე არსადაა და არც უნდა იყოს.

ზონალური პარკინგის კონკრეტული გეგმა გაქვთ?

ეს გეგმა მოჰყვება სიტი პარკის გაშვებას ქალაქიდან. სიტი პარკის დარჩენა ნიშნავს იმას, რომ პარკინგი ვერ მოწესრიგდება.

თუმცა სიტი პარკსა და თბილისს შორის დადებული იმ ხელშეკრულების მიხედვით, რომელიც დღეს ინტერნეტშია ხელმისაწვდომი, სითი პარკს რაიმე ტიპის მიწისქვეშა თუ მიწისზედა დამატებითი საპარკინგე ინფრასტრუქტურის შექმნის ვალდებულება არ აუღია…

… 2007 წლის ნოემბერში აღებულ ხელშეკრულებაში ეს იყო, შემდეგ სამჯერ შეიცვალა ხელშეკრულება და ბოლოს ვერსიით არანაირი ვალდებულება არ აქვს…

ვინც შემოვა ახალი კომპანია…

იმას პირობაში უნდა ჩაუდო პარკინგის მოწესრიგება და საპარკინგე ინფრასტრუქტურის შექმნა. თორემ სიტი პარკი მარტო ხაზავს და ფულს იღებს. სხვა რას აკეთებს?

სიტი პარკს თუ კონტრაქტს გაუწყვეტთ, ვინ გადაიხდის კომპენსაციას და რა თანხაზეა საუბარი?

ეს არ არის 25 მილიონი მოჭრილად [რაზეც ხშირად საუბრობენ ხოლმე]. კონტრაქტში წერია, რომ კომპენსაცია არის ხელშეკრულების გაწყვეტამდე წინა სამ თვეში  მიღებული შემოსავლები გამრავლებული 12-ზე და დარჩენილ წლებზე, სულ 2025 წლამდეა კონტრაქტი. მე არ მგონია, რომ 25 მილიონი იყოს. ჩემი ინფორმაციით, ამის ნახევარზე და კიდევ უფრო ნაკლებ თანხაზეცაა სიტი პარკი თანახმა, რომ წავიდეს.

უცნობია, არის თუ არა თანხმა სიტი პარკი ამ პირობაზე, მაგრამ რომც იყოს თანახმა, ვინ უნდა გადაიხადოს თანხა?

ორი გზაა: ან ქალაქმა გადაიხადოს და მე ვფიქრობ, რომ გვიღირს, 10 მილიონი იქნება, 15 თუ 20 და 2025 წელს არ ველოდოთ, და მეორე ვარიანტი არის, რომ ახალ კომპანიას ჩაუდო პირობებში ჯარიმის გადახდა. სოლიდური კომპანიისთვის, რომელსაც ქალაქის მონოპოლიას 10 ან 20 წლით მისცემ, ეს არაფერი ფული არ იქნება.

ზონალური პარკინგი, რომელიც მიბმული იქნება უბნებზე, რომელ წელს შემოვა?

საზოგადოებრივი ტრანსპორტის ქსელის განვითარების შემდეგ

დაახლოებით?

სხვა შემთხვევაში სატრანსპორტო კოლაფსს მივიღებთ.

როდესაც ამბობთ, რომ ახალი ტრანსპორტი, ავტობუსებია საჭირო და საერთაშორისო ორგანიზაციების დახმარებას ახსენებთ ხოლმე, ეს ხომ ცენტრალური მთავრობის კომპეტენციაა, მაგალითად, EBRD-თან სესხზე ურთიერთობა?

300 ახალი ავტობუსის შემოყვანა გვინდოდეს და მთავრობა დაბლოკავს? გამოვალ, ვიტყვი და ამათ შეხედეთ, რას აკეთებენ-მეთქი. ისინი თუ აპრიორი საბოტაჟნიკები და ქალაქის მტრები არიან, გამოვიდნენ და თქვან. ჩემი მართვის სტილი იქნება ძალიან ღია და გამჭვირვალე. თუ ასეთი რამ მოხდება, გამოვალ და ვიტყვი. მე ასე წარვმართავდი ჩემს პოლიტიკურ ცხოვრებას და არავის მივყვებოდი კულუარებში და რაღაც მაიმუნობებში. არ მგონია, რომ ქალაქის საწინააღმდეგოდ ასეთი ნაბიჯები გადადგან.

თქვენ ამბობთ, რომ გსურთ თბილისში მწვანე სივრცის გაოთხმაგება და აპირებთ გამოიყენოთ ე.წ. ბრაუნფილდების ტერიტორია ანუ ის ადგილები, სადაც ადრე ქარხნები მუშაობდა და ახლა მიტოვებულია. ეს მიმართულება გენგეგმაშიც არის განვითარებული, თუმცა ამ ტერიტორიების უმეტესობა კერძო საკუთრებაშია.

ელისაშვილის გეგმა - გარემოს დაცვა

ყველა არ არის კერძო საკუთრებაში. მაგალითად, რკინიგზას აქვს უზარმაზარი ტერიტორიები, ვაგონშემკეთებელსა და ელმავალმშენებელს აქვს ტერიტორიები. ზოგიერთი ტერიტორია მიგდებულია, თემქაზე მე-3 და მე-9 მიკრორაიონებს შორის არსებული ტერიტორია, უზარამზარი სივრცეა მიგდებული. ეს მუნიციპალური ქონებაა.

მაგრამ რკინგზის ქონებას რანაირად…

რკინიგზას ის დეპოები არაფერში სჭირდება. მეტროსადგურ გოცირიძის მარჯვენა და მარცხენა მხარეს ხომ გაგიხედავთ, გავერანებული ტერიტორია რომაა… ისევე, როგორც გლდანის ხიდის ქვეშ არის ბუნებრივად გატყევებული კუნძული, მანდ შეიძლება ლანდშაფტური პარკის გაკეთება. ეგეც მუნიციპალურია. არანაირი პრობლემა არ არის.

ბრაუნფილდებზე კი მიწების გაცვლა შეიძლება [მესაკუთრეებთან]. ბრაუნფილდები კერძო საკუთრებაშია, მაგრამ გავერანებულია და მესაკუთრეებთან მარტივად შეიძლება დალაპარაკება, რომ კერძო და საზოგადოებრივი ინტერესების თანხვედრა მოხერხდეს.

მაგალითად, ეუბნები, რომ თუ გაქვს 20 ჰექტარი ბრაუნფილდი, 10 ჰექტარი დეველოპერული თვალსაზრისით განავითარე და მე ხელს შეგიწყობ სამშენებლო ნებართვის გაცემის თვალსაზრისით, სამაგიეროდ 10 ჰექტარი გამამწვანებინე. მწვანე პროექტთან ნებისმიერი დეველოპერული პროექტი გაცილებით უფრო მომგებიანია.

მაგრამ იქ ხომ ეკოლოგიური მდგომარეობა შესწავლილი არ არის, არავინ იცის, ხომ არ არის დაბინძურებული ეს ადგილები ქიმიური ნივითიერებებით

ქალაქის ცენტრში ქიმიური საწარმოები არ იყო, შესაბამისად… ყოფილი სამხედრო ნაწილი რომაა ისანში, იქ არაფერი განსაკუთრებული არ ხდებოდა. ჩვეულებრივი სამხედრო ნაწილი იყო.

კვლევა ხომ სჭირდება?

კვლევა ყველაფერს სჭირდება.

რაც შეეხება მტკვრის გაწმენიდისა და შენაკადების გახსნის გეგმას, რომელიც თქვენ გაქვთ პროგრამაში და პრინციპში ესეც არის გენგეგმის ჯგუფის მოსაზრებებში. მაგრამ მე მაინტერესებს რამდენად იქნება თბილისში წყლის გაწმენდისთვის საკმარისი გარდაბნის საკანალიზაციო სადგურის რეაბილიტაცია, რომელიც თქვენი ინფორმაციით, 2018 წლამდე უნდა დაასრულოს GWP-იმ.

GWP-ის პირდაპირ უწერია ხელშეკრულებაში, რომ..

დავუშვათ, დასრულდა ამ სადგურის რეაბილიტაცია…

შეასრულებს თუ არა, გაიწმინდება და გარდაბნის გამწმენდი სადგური ამოქმედდება.

პრინციპში მერიასაც კი აქვს აღიარებული, რომ ჩამდინარე წყლების დიდი ნაწილი შემკრებ სისტემაში საერთოდ ვერ ხვდება, ისე ჩადის მტკვარში… კოლექტორებში მოქცეულ პატარა მდინარეებში კი პირდაპირ უშვებენ კანალიზაციას.

ყველა მშენებლობა უნდა დააჯარიმო. ძალიან მარტივია ამის გამოვლენა  და ხალხური ტექნოლოგიაც არსებობს. კორპუსში შერეულ, ფერად წყალს უშვებ და შემდეგ კოლექტორებში ადევნებ თვალს, რა მარშრუტი გაიარა. ამით ადგენ, სადაა დაბინძურების კერა. მონდომება უნდა ამას. ვინც კანალიზაცია სანიაღვრეზე დააერთა, იმას ახდევინებ ჯარიმას და უკან ქსელს აცვლევინებ.

რაც შეეხება მტკვრის შენაკადებს, რომლის გახსნასაც თქვენ ჰპირდებით მოსახლეობას, ისინიც დაბინძურებულია…

შენაკადების დაბინძურების წყაროებია აღმოსაჩენი. არის ასეთი ორგანიზაცია cenn, ბრწყინვალე კვლევა აქვს, რომელიც მე ოფისში მიდევს. ზოგან მოსახლეობას ნაგავსაყრელად აქვს გადაქცეული, ზოგან  სამშენებლო ნაგავსაყრელია, კანალიზაციაა დაერთებულიგაწმინდე, გახსენი ეს მდინარე და ვინმე თუ დააბინძურებს, დააჯარიმე. კანალიზაციის მილი თუ შენი ანუ მუნიციპალიტეტის გასაკეთებელია, შენ გააკეთე, თუ GWP-ის მანდ უნდა გააკეთოს. საერთო ჯამში, ამ ქალაქის პრობლემა იცით, რა არის? რაღაც გადაუჭრელი პრობლემების წინაშე კი არ ვდგავართ, სიყვარულით და გულისყურით უნდა მოვლა. ყველა, ვინც ხელისუფლებაში მოდის, ამ ქალაქს როგორც საშოვარს, ისე უყურებს. ეს არის პრობლემა, თორემ არც მდინარის გახსნაა სირთულე. რომ მოინდომეს, ლეღვთახევი ხომ გახსნეს? მეორე მხრივ, უგულავამ დააბეტონა ვერეს ხეობა.

რა ვადაში გაიხსნება შენაკადები და რა თანხაა საჭირო?

4 წლის ვადაში ძალიან თავისუფლადაა შესაძლებელი 6 მდინარის გახსნა. 50-ვე შენაკადს ვერ გავხსნით. მაგალითად, ვარაზისხევს ფიზიკურად ვერ გავხსნით. მაგრამ ჩუღურეთის წყალი იქნება თუ, დიღმის წყალს გახსნაც არ სჭირდება, მოვლა უნდა, კრწანისის წყალსაც მოვლა უნდა, ხევძმარასაც მოვლა უნდა. გულისყურით უნდა ამ ყველაფერს კეთება. გარდა იმისა, რომ რეკრეაცია და ახალი მწვანე ზონები შეიქმნება, ეს აერაციასაც [ჰაერის მოძრაობა] უწყობს ხელს, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია დახუთულ ქალაქში.

თქვენ ამბობთ, რომ იმ პირებს, ვინც ამჟამად არიან სოციალურად დაუცველთა ბაზაში, მთავრობის მიერ გამოყოფილ 60 ლარს დაუმატებთ 40 ლარს და თან გარანტიას აძლევთ, რომ ბაზიდან რომ ამოიღონ, 100 ლარს მაინც გადაუხდის თბილისის მერია, თუმცა ეს ყველაფერი მოხდება მერიის ამჟამინდელი სოციალური პროგრამების ხარჯზე. დღეისათვის მერია სხვადასხვა კუთხით ხარჯავს ფულს სოციალურად დაუცველებზე, კომუნალური გადასახადების თანადაფინანსება, ბავშვებისთვის დასვენების უზრუნველყოფა, დახმარება მრავალშვილიანი ოჯახებისთვის და ა.შ. რითი და რატომ სჯობია თქვენი მიდგომა ანუ ფულის გადაცემა ამჟამინდელ პრაქტიკას?

ელისაშვილის სოციალური პოლიტიკა

ამას დაემატება 60 – ლარიანი კერძო სადაზღვევო პოლისიც.

ყველა სოციალური დახმარების მისაღებად სათითაოდ უწევთ გამგეობაში თუ მერიაში სიარული და ყველაზე მთავარი, რასაც მე ვამბობ, არის ის, რომ ეს თანხა 4 წელი იქნება გარანტირებული. ეს ძალიან მნიშვნელოვანია.

ანუ რომც ამოიღონ სოციალურად დაუცველთა ბაზიდან, მაინც…

რომც ამოიღონ, 4 წელი მაინც იქნება. ეს კონცეპტუალურად მნიშვნელოვანია. დღეს სახელწმიფოს სოციალური პროგრამები ხელს უწყობს ადამიანების სიღარიბეში დარჩენას. რატომ? ერთი სოციალურად დაუცველი ადამიანი იღებს 60 ლარს, ანუ 4-სულიანი ოჯახი –  240 ლარს. თუ ოჯახის ერთ-ერთმა წევრმა 300-ლარიანი სამსახური შეიგულა, უარს იტყვის, რადგან სამსახურის დაწყების შემთხვევაში დახმარება უწყდება. გარანტირებული სამსახური არავის აქვს ახლა. ამიტომ ურჩევნია, უარი თქვას ამ სამსახურზე, იჯდეს სახლში და არაფერი აკეთოს. მე ვამბობ, რომ 4 წლის განმავლობაში სოციალურად დაუცველებს გარანტირებულად ექნებათ ეს დახამრება. სამსახური გამოჩნდება? დასაქმდეს, მაინც აიღებს ამას. სოციალური დახმარების მიზანი  უნდა იყოს ის, რომ ადამიანები სიღარიბის დაძლევას ცდილობდნენ.

ეს მხოლოდ 100 ათას ადამიანს [თბილისში მცხოვრებს] შეეხება, ვინც ამჟამადაა სიაში, თუ მათაც, ვინც მომავალში მოხვდება ამ სოციალურად დაუცველთა ბაზაში, რადგან სიის ფორმირება დინამიკური პროცესია…

რა განაპირობებს სიის დინამიკას? არჩევნები. წინასაარჩევნოდ სოციალურ დაუცველთა რიცხვი იზრდება ხოლმე და მისი დასრულების შემდეგ მცირდება. 2016 წელს 80 ათასით გაზარდეს სოციალურად დაუცველთა რაოდენობა და არჩევნებიდან ერთ თვეში 60 ათასით შეამცირეს.

საპრეზიდენტო არჩევნებზე 150 ათასით რომ გაიზარდოს ბაზაში მყოფი თბილისელების რაოდენობა, რას შვრებით, ყველას დააფინანსებს მერია?

შეუძლებელია, არსებული კრიტერიუმების გათვალისწინებით. ზრდის მაქსიმალური ალბათობა 15 ათასი იქნება, ჩვენი აზრით. მდიდარს ხომ არ მიადგებიან და ღარიბი ხარო, ხომ არ ეტყვიან.

სოციალური პროგრამები უნდა გაერთიანდეს. რატომ ვამბობ ამას. ყოველ ჯერზე ერთჯერადი დახმარების მისაღებად, მედიკამენტების მისაღებად და ა.შ. ადამიანს სიარული უწევს გამგეობაში, მერიაში და ა.შ. იქ უნდა იტირო, მაჟორიტარს გული აუჩუყო. რატომ? თუ გეკუთვნის ეს მედიკამენტები, უნდა გეკუთვნოდეს და მნიშვნელობა არ უნდა ჰქონდეს, გამგებელს აუჩუყდება თუ არა გული. ეს სისულელეა. მოქალაქეს თანამდებობის პირთან ამ კუთხით ნაკლები ურთიერთობა უნდა უწევდეს იმიტომ, რომ ეს წინასაარჩევნო სპეკულაციებად ითარგმნება ხოლმე შემდეგ. როდესაც 60-ლარიანი პაკეტი მექნება, გამგეობაში აღარ მომიწევს სიარული. მაქვს ეს პოლისი  და მინდა, მედიკამენტისთვის გამოვიყენებ, მინდა – კვლევისთვის კლინიკაში. უნდა გაიმიჯნოს ეს რაღაცები. 4 წელს რატომ ვამბობთ, გადავაზღვევთო, იმის გამო კი არა, რომ ჩემი მერობის დრო ემთხვევა, ერთ საარჩევნო ვადაზე იქნება და წინასაარჩევნოდ ვეღარავინ დაუწყებს სპეკულირებას.

თქვენი პროგრამის უდიდესი ნაწილი მიმართულია ხარჯვითი კომპონენტის გაზრდაზე: ტრანსპორტის მიმართულებით, სოციალური მიმართულებით, გარემოს დაცვის მიმართულებით… რეალურად კი მერიის ბიუჯეტი განუსაზღვრელი არ არის. გაქვთ ე.წ. ჩრდილოვანი ბიუჯეტი? ანუ ეტევა თქვენი პროგრამით განსაზღვრული პრიორიტეტების დაფინანსება საბოლოო ბიუჯეტში, შეგიძლიათ, რომ ეს გვაჩვენოთ?

თბილისის ბიუჯეტში არის უზარმაზარი რესურსი. 4 წლის განმავლობაში ქალაქს შემოსავლის გაზრდის რესურსი აქვს.

როგორ?

ეკონომიკური ზრდა. 2014 წლიდან 2017 წლამდე  თბილისის ბიუჯეტი 322 მილიონით გაიზარდა იმ ფონზე, როცა ეკონომიკური ზრდა მხოლოდ 3.5% იყო. ეკონომიკური ზრდა ავტომატურად ზრდის ქალაქის ბიუჯეტსაც, რადგან ტრანსფერის მოცულობაც იზრდება. მომდევნო 4 წლის განმავლობაში საერთაშორისო ორგანიზაციების ყველაზე პესიმისტური პროგნოზით 4.5% უნდა იყოს ზრდა, შესაბამისად, ჯამში, [მინიმუმ] 500 მილიონამდე უნდა გაიზარდოს ბიუჯეტი 4 წელში. ამას დამატებული ეკონომია და მე წელიწადში 75 მილიონის დაზოგვას ვაპირებ მხოლოდ ბიუროკრატიის ხარჯის შემცირებით. 700-800 მილიონი ლარით მეტი თანხა გამოგვდის 4 წელიწადში. სოციალური პროგრამებისთვის, 900 ჰექტარი ბრაუნფილდების გამწვანებისთვის, ბაღების  ვაუჩერიზაციისათვის, მდინარეების გახსნისთვის თუ საზოგადოებრივი ტრანსპორტის განვითარებისთვის ეს თანხა აბსოლუტურად საკმარისია.

გარდა ამისა, ისედაც ხომ არსებობს თბილისის ბიუჯეტი. იმ 800 მილიონიდან ისედაც იხარჯება ნაწილი ტრანსპორტზე, 16 მილიონი ისედაც მიდის გამწვანებაზე, მაგრამ როგორ იხარჯება, ეგაა თემა. წყალში გადაყრილია, ჩემი აზრით, ვითომ მილიონი ხისთვის დახარჯული ფული. საერთაშორისო პარტნიორებიც გვყავს,  არანაირი გათვლა არ მაქვს ამაზე, მაგრამ, ცხადია, ისინი არსებობენ და აგერ 143 ავტობუსის შემთხვევამ აჩვენა, რომ მზად არიან, თანხის ნაწილი გვაჩუქონ და ნაწილი შეღავათიანი კრედიტით მოგვცენ.

ბოლო კითხვა, თქვენი მერობის შემთხვევაში რა ბედი ელის საპატრიარქოსთვის მიწების გადაცემის პრაქტიკას?

მე მიმაჩნია, რომ საპატრიარქოს საკმარისი მიწა აქვს გადაცემული და 1 ლარად მიწების გადაცემის პრაქტიკა უნდა დავასრულოთ. მიწის ძალიან დიდ ფონდს ფლობს საპატრიარქო თბილისში და ათეულობით ეკლესიის აშენების სივრცე და რესურსია, შესაბამისად, ეს პრაქტიკა გასაჩერებელია. ის მიწის ფონდი, რაც დღეს ქალაქშია, ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ მაქსიმალურად ეფექტიანად ავითვისოთ პირველ რიგში გამწვანებისთვის.

მიწების გადაცემის საკითხი მერიის გვერდის ავლით ვერ მოხდება?

მუნიციპალურ მიწაზე ვერ გაკეთდება.

მასალების გადაბეჭდვის წესი